1 ผลลัพธ์ สำหรับ พึ่ง ๑
หรือค้นหา: -พึ่ง ๑-, *พึ่ง ๑*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
พึ่ง ๑ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.

Time: 0.0348 seconds, cache age: 9.518 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/