| พ่นลม | (v) blast, Syn. เป่าลม, Example: คนทรงเจ้าพ่นลมเพียง 2-3 ครั้งเขาก็ดิ้นอย่างบ้าคลั่ง, Thai Definition: เป่าลมออกจากปากด้วยแรงดันจากปอด |
| blow | (โบล) { blew, blown, blowing, blows } vi. เป่าลม, ทำให้เกิดกระแสลม, ผิวปาก, พ่นลมหายใจ, พ่นน้ำ, คุยโต, ระเบิดออก (ยางรถ) จากไป, วิ่งหน'vt. พัด, เป่าให้เคลื่อนไหว, เป่า (แก้ว) , ทำให้โกรธ, ทำให้ระเบิด, ทำให้ (ม้า) เหนื่อยหอบ, ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย, ไปจาก -n. ลมแรง, พายุ, การเป่าลม, การต |