| ฟัน ๑ | ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ. |
| องค-, องค์ | ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะ สิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย เช่น พระทนต์ ๑ องค์ (ฟัน ๑ ซี่) พระสุพรรณภาชน์ ๑ องค์ พระศรี ๑ องค์ (หมาก ๑ คำ) พระที่นั่ง ๑ องค์ พระบรมราโชวาท ๒ องค์ |
| ฟัน ๑ | ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ. |
| องค-, องค์ | ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะ สิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย เช่น พระทนต์ ๑ องค์ (ฟัน ๑ ซี่) พระสุพรรณภาชน์ ๑ องค์ พระศรี ๑ องค์ (หมาก ๑ คำ) พระที่นั่ง ๑ องค์ พระบรมราโชวาท ๒ องค์ |