ฟ้าคะนอง | (n) thunder, Example: เมฆคิวมูโลนิมบัสเป็นเมฆที่ทำให้เกิดฟ้าคะนอง กล่าวคือในระหว่างที่มีฝนตกจะมีพายุลมแรง, Thai Definition: ฟ้าลั่นทั่วๆ ไป |
ฟ้าคะนอง | น. ฟ้าลั่นติดต่อกัน. |
ฟ้าคะนอง | [fākhanøng] (n) EN: thunder ; thunderstorm FR: orage [ m ] |
thunderstorm | (n) พายุฝนฟ้าคะนอง |