1 ผลลัพธ์ สำหรับ มหันต-, มหันต์
หรือค้นหา: -มหันต-, มหันต์-, *มหันต-, มหันต์*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
มหันต-, มหันต์(มะหันตะ-, มะหัน) ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก).

Time: 0.6805 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/