| ร่ายดั้น | น. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคหนึ่งใช้ตั้งแต่ ๕-๗ คำ และจะต้องจบด้วยบาทที่ ๓ และที่ ๔ ของโคลงดั้นวิวิธมาลี นอกนั้นเหมือนร่ายสุภาพ. |
| ดั้น ๒ | น. ชื่อโคลงประเภทหนึ่ง เรียกว่า โคลงดั้น เช่น โคลงดั้นบาทกุญชร โคลงดั้นวิวิธมาลี และชื่อร่ายประเภทหนึ่ง เรียกว่า ร่ายดั้น. |
| ร่าย ๑ | น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ |
| ลิลิตดั้น | น. ลิลิตที่ใช้ร่ายดั้นขึ้นต้น แล้วใช้โคลงดั้นกับร่ายดั้นสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตยวนพ่าย. |
| ร่ายดั้น | น. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคหนึ่งใช้ตั้งแต่ ๕-๗ คำ และจะต้องจบด้วยบาทที่ ๓ และที่ ๔ ของโคลงดั้นวิวิธมาลี นอกนั้นเหมือนร่ายสุภาพ. |
| ดั้น ๒ | น. ชื่อโคลงประเภทหนึ่ง เรียกว่า โคลงดั้น เช่น โคลงดั้นบาทกุญชร โคลงดั้นวิวิธมาลี และชื่อร่ายประเภทหนึ่ง เรียกว่า ร่ายดั้น. |
| ร่าย ๑ | น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ |
| ลิลิตดั้น | น. ลิลิตที่ใช้ร่ายดั้นขึ้นต้น แล้วใช้โคลงดั้นกับร่ายดั้นสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตยวนพ่าย. |