ลูกอ่อน | น. ลูกเล็ก ๆ ที่ยังไม่หย่านม, เรียกพ่อหรือแม่ที่มีลูกเล็ก ๆ ยังไม่หย่านม ว่า พ่อลูกอ่อน แม่ลูกอ่อน, โดยปริยายเรียกบุคคลที่ช่วยตัวเองไม่ได้ ต้องมีผู้อื่นคอยดูแลอย่างใกล้ชิด (มักใช้แก่ผู้สูงอายุ) เช่น เวลานี้ไปไหนไม่สะดวก เพราะมีคุณยายเป็นลูกอ่อน ต้องคอยดูแลท่าน. |
Mice, Infant | ลูกอ่อนของหนู [การแพทย์] |
ลูกอ่อน | [lūk øn] (n) EN: baby ; infant FR: bébé [ m ] ; nouveau-né [ m ] ; nourisson [ m ] |
baby | (n) ลูกอ่อนของสัตว์, See also: สัตว์แรกเกิด, Syn. newborn |
brood | (n) ลูก, See also: ลูกอ่อน, Syn. progeny, Ant. adult |
foetus | (n) ทารกในครรภ์, See also: ลูกอ่อนในครรภ์, Syn. fetus |
nestling | (n) ลูกอ่อนของนก, Syn. chick, fledgling, infant |
suckling | (n) ลูกอ่อนหรือทารกที่ยังไม่หย่านมแม่, Syn. infant, babe |
young | (n) ลูกอ่อน (ของสัตว์และนก) |
pouched | (เพาชฺทฺ) adj. มีถุง, มีถุงหน้าท้องสำหรับแบกลูกอ่อน |
nestling | (n) ลูกอ่อน, เด็กอ่อน, ลูกนกในรัง |
Junge | (n) |das, ein Junges, pl. Jungen| (สัตว์)ลูกอ่อน เช่น Unser Hund hat ein Junges. สุนัขของเรามีลูกอ่อนหนึ่งตัว |