วิเศษณ์ | (n) adverb, Syn. คำกริยาวิเศษณ์, Example: นามวลีประกอบด้วยนามและตามด้วยวิเศษณ์, Thai Definition: คำจำพวกหนึ่งที่แต่งหรือขยายคำนาม คำกริยา หรือคำวิเศษณ์เพื่อบอกคุณภาพหรือปริมาณเป็นต้น เช่น คนดี น้ำมาก ทำดี ดีมาก |
วิเศษณ์ | [wisēt] (n) EN: qualifying adjective ; adverb ; qualifyer FR: adjectif [ m ] ; adverbe [ m ] |
a- | ใช้นำหน้าคำนามให้เป็นกริยาวิเศษณ์, จาก, ออก, จาก, ไม่ |
adverb | (แอด' เวอบ) n กิริยาวิเศษณ์ |
adverbial | (แอดเวอ' เบียล) adj. เกี่ยวกับหรือทำหน้าที่เป็นกริยาวิเศษณ์ (of an adverb) |
later | (เล'เทอะ) adj. adv. คุณศัพท์หรือกริยาวิเศษณ์เปรียบเทียบของ late |
superlative | (ซะเพอ'ละทิฟว) adj. สูงสุด, สุดยอด, เกินไป, มากไป, เกี่ยวกับคุณศัพท์เปรียบเทียบหรือกริยาวิเศษณ์เปรียบเทียบสูงสุด n. ผู้อยู่สูงสุด, ผู้ที่ดีที่สุด, ระดับสูงสุด, แบบยอดเยี่ยม, ถ้อยคำวิจารณ์สุดขีด., See also: superlativeness n. -S... |
adverb | (n) กริยาวิเศษณ์ |
adverbial | (adj) เกี่ยวกับกริยาวิเศษณ์ |