ศิขริน, ศิขรี | (สิขะ-) น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือ ศิงขรี ก็มี. |
ศิขริน, ศิขรี | ดู ศิขร. |
ศิงขริน, ศิงขรี | น. ศิขริน, ภูเขา. |
ศีขริน, ศีขรี | (สีขะ-) น. ศิขริน, ศิขรี. |
ศิขริน, ศิขรี | (สิขะ-) น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือ ศิงขรี ก็มี. |
ศิขริน, ศิขรี | ดู ศิขร. |
ศิงขริน, ศิงขรี | น. ศิขริน, ภูเขา. |
ศีขริน, ศีขรี | (สีขะ-) น. ศิขริน, ศิขรี. |