สมณสารูป | ว. ที่สมควรแก่พระ (ใช้แก่กิริยามารยาทเป็นต้น). |
สมณสารูป | น. กิริยามารยาทเป็นต้นที่สมควรแก่สมณะ เช่น ภิกษุพูดจาควรมีสมณสารูป. |
สารูป | ว. เหมาะ, สมควร, เช่น สมณสารูป ว่า สมควรแก่สมณะ. |
สมณสารูป | ว. ที่สมควรแก่พระ (ใช้แก่กิริยามารยาทเป็นต้น). |
สมณสารูป | น. กิริยามารยาทเป็นต้นที่สมควรแก่สมณะ เช่น ภิกษุพูดจาควรมีสมณสารูป. |
สารูป | ว. เหมาะ, สมควร, เช่น สมณสารูป ว่า สมควรแก่สมณะ. |