สะบักสะบอม | (v) be badly bruised, See also: be battered, be beaten black and blue, Syn. บอบช้ำ, Example: คนไทยต้องสะบักสะบอมจากการต่อสู้กับเศรษฐกิจอย่างสาหัสสากรรจ์ |
สะบัก | น. กระดูกส่วนที่เป็นฐานรองรับต้นแขน อยู่ถัดบ่าลงไปข้างหลัง ปลายด้านนอกเป็นที่หัวกระดูกต้นแขนเกาะยึด. |
สะบักจม | ก. อาการที่ปวดเมื่อยบริเวณสะบักเพราะเลือดเดินไม่สะดวก. |
สะบักสะบอม | ก. บอบชํ้าเต็มที เช่น ถูกชกเสียสะบักสะบอม. |
สะบัก | [sabak] (n) EN: shoulder blades FR: clavicule [ f ] |
สะบักสะบอม | [sabaksabøm] (v) EN: be badly bruised ; be battered ; be beaten black and blue |
scapula | (สแคพ'พิวละ) n. กระดูกสะบัก, กระดูกไหล่ |
shoulder | (โชล'เดอะ) n. ไหล่, บ่า, สะบัก, ไหล่เสื้อ, ไหล่เขา, ไหล่ถนน, ขอบถนน, ท่าแบกปืน. vt., vi. ใช้ไหล่ดัน, ใช้ไหล่เบียด, แบก, รับผิดชอบ, รับภาระ. shoulder arms เอาปืนขึ้นประทับไหล่., Syn. endure, assume, take on |
shoulder blade | n. กระดูกหัวไหล่, กระดูกสะบัก |
shoulder | (n) บ่า, ไหล่, สะบัก, ขอบถนน, ไหล่เขา |