สะบ้า | น. ชื่อไม้เถาชนิด Entada rheediiSpreng. ในวงศ์ Leguminosae ฝักมีเมล็ดกลมแบนแข็ง เรียกว่า ลูกสะบ้า ใช้ขัดสมุดไทยและทำยาได้, สะบ้ามอญ ก็เรียก |
สะบ้า | ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ลูกสะบ้าหรือของกลม ๆ อย่างงบนํ้าอ้อยล้อหรือทอยเป็นต้น. |
สะบ้ามอญ | ดู สะบ้า. |
สะบ้าหัวเข่า | น. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, ลูกสะบ้า ก็ว่า. |
patella; cap, knee | สะบ้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
cap, knee; patella | สะบ้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
knee cap; patella | สะบ้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
สะบ้า | [sabā] (n) EN: patella kneecap FR: rotule [ f ] |
knee cap | (นี'แค๊พ) n. กระดูกสะบ้าหัวเข่า, Syn. patella |
kneecap | (นี'แค๊พ) n. กระดูกสะบ้าหัวเข่า, Syn. patella |
kneepan | (นี'แพน) n. กระดูกที่สะบ้าที่หัวเข่า |
patella | (พะเทล'ละ) n. กระดูกสะบ้าหัวเข่า, See also: patellate adj. |
scutum | (สคิว'ทัม) n. โล่สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ของทหารโรมันโบราณ, กระดูกสะบ้าที่หัวเข่า pl. scuta, Syn. scute |