2 ผลลัพธ์ สำหรับ สัตตาหกรณียะ
หรือค้นหา: -สัตตาหกรณียะ-, *สัตตาหกรณียะ*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
สัตตาหกรณียะ(-กะระนียะ, -กอระนียะ) น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก.
สัตตาหกรณียะดู สัต ๒, สัต- ๒, สัตตะ ๑.

Time: 0.022 seconds, cache age: 2.634 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/