homogeneous substance | สารเนื้อเดียว, สารที่มีเนื้อสารและมีสมบัติเหมือนกันโดยตลอด ซึ่งอาจจะเป็นสารละลายหรือสารบริสุทธิ์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
alloy | โลหะเจือ, โลหะผสม, สารเนื้อเดียวที่ได้จากการผสมโลหะสองชนิดขึ้นไปเข้าด้วยกัน เพื่อให้ได้สมบัติตามต้องการ เช่น ทองเหลืองเป็นโลหะผสมระหว่างทองแดงกับสังกะสี [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
pure substance | สารบริสุทธิ์, สารเนื้อเดียวที่มีสมบัติเหมือนกันโดยตลอด ได้แก่สารที่เป็นธาตุและสารประกอบ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
solution | สารละลาย, สารเนื้อเดียวที่ประกอบด้วยองค์ประกอบสำคัญ 2 ส่วน คือ ส่วนที่มีปริมาณมากเรียกว่าตัวทำละลาย กับส่วนที่มีปริมาณน้อยกว่าเรียกว่าตัวละลาย เช่น น้ำเกลือ น้ำเชื่อม เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
สารเนื้อเดียว | [sān neūa dīo] (n, exp) FR: substance simple [ f ] |
ธาตุ ๓ | (ทาด) น. สารเนื้อเดียวล้วนซึ่งประกอบด้วยบรรดาอะตอมที่มีโปรตอนจำนวนเดียวกันในนิวเคลียส เช่น ธาตุออกซิเจน ธาตุคาร์บอน. |
alloy | โลหะเจือ, โลหะผสม, สารเนื้อเดียวที่ได้จากการผสมโลหะสองชนิดขึ้นไปเข้าด้วยกัน เพื่อให้ได้สมบัติตามต้องการ เช่น ทองเหลืองเป็นโลหะผสมระหว่างทองแดงกับสังกะสี [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
homogeneous substance | สารเนื้อเดียว, สารที่มีเนื้อสารและมีสมบัติเหมือนกันโดยตลอด ซึ่งอาจจะเป็นสารละลายหรือสารบริสุทธิ์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
pure substance | สารบริสุทธิ์, สารเนื้อเดียวที่มีสมบัติเหมือนกันโดยตลอด ได้แก่สารที่เป็นธาตุและสารประกอบ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
solution | สารละลาย, สารเนื้อเดียวที่ประกอบด้วยองค์ประกอบสำคัญ 2 ส่วน คือ ส่วนที่มีปริมาณมากเรียกว่าตัวทำละลาย กับส่วนที่มีปริมาณน้อยกว่าเรียกว่าตัวละลาย เช่น น้ำเกลือ น้ำเชื่อม เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
สารเนื้อเดียว | [sān neūa dīo] (n, exp) FR: substance simple [ f ] |