ตรีสุคนธ์ | น. พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนตัวยาอันมีกลิ่นหอม ๓ อย่าง คือ ใบกระวาน อบเชยเทศ รากพิมเสน. |
เทวสุคนธ์ | น. กลิ่นหอม ๒ อย่าง คือ กลิ่นที่เกิดจากรากบุนนาคและรากมะซาง. |
รสสุคนธ์ | น. ชื่อไม้เถาชนิด Tetracera loureiroi (Finet et Gagnep.) Pierre ex Craib ในวงศ์ Dilleniaceae ดอกสีขาว ออกเป็นช่อ กลิ่นหอม, เสาวคนธ์ ก็เรียก. |
สุคนธ-, สุคนธ์, สุคันธ์ | (สุคนทะ-) น. กลิ่นหอม |
สุคนธ-, สุคนธ์, สุคันธ์ | เครื่องหอม เช่น น้ำอบ น้ำปรุง น้ำร่ำ น้ำหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. |
กัมพู | ทอง เช่น กัมพูหุ้มพู่พรรณจามรี (บุณโณวาท), ทองสุคนธ์ปนสุวรรณ์กัมพู (รามเกียรติ์ ร. ๒), (โบ) เขียนเป็น กำพู หรือ กำภู ก็มี. |
สุ ๓ | คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ดี งาม ง่าย สำหรับเติมข้างหน้าคำ เช่น สุคนธ์. |
เสาวคนธ์ ๒ | ดู รสสุคนธ์. |