| หลักแหล่ง | (n) residence, See also: domicile, dwelling place, home, Syn. ที่อยู่, ที่อาศัยถาวร, Example: เมื่อมนุษย์มีบ้านมีเมืองอยู่เป็นหลักแหล่งแล้วก็มีอารยธรรมของบ้านเมือง |
| หลักแหล่ง | น. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง. |
| address | (n) หลักแหล่ง, See also: ที่พัก, ที่อยู่อาศัย, ที่อยู่, Syn. residence, dwelling, home |
| resident | (เรส'ซิเดินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, แพทย์ที่กำลังฝึกหัดความชำนาญสาขาหนึ่งใดในโรงพยาบาล adj. ซึ่งอยู่อาศัย, ประจำอยู่, อยู่เป็นหลักแหล่ง, ในเนื้อแท้, See also: residentship n. |
| unsettled | (อันเซท'เทิลดฺ) adj. ไม่เป็นหลักแหล่ง, ไม่อยู่กับ, ไม่มั่นคง, ไม่เป็นระเบียบ, ไม่ได้ชำระสะสาง, หลักลอย, ไม่มีผู้คนอยู่อาศัย, ไม่ตัดสินใจแน่นอน, ผันแปร., See also: unsettledness n. |
| resident | (adj) อยู่เป็นหลักแหล่ง, อยู่ประจำ |