หลัว | [หลัว] (n) ไม้ฟืนเล็ก ๆ ที่เผาแล้วเหลือแต่ขี้เถ้า ไม่เป็นถ่าน เช่น หลัวไม้ไผ่ |
ขิงหลัว | (vt, jargon, slang) อวดผัว (สามี) |
หลัว | (adj) dim, See also: hazy, obscure, Syn. มัว, สลัว, Ant. สว่างไสว, Example: วันนี้ฟ้าหลัวทั้งวัน |
หลัว | (adj) dim, Syn. มัว, สลัว, Ant. สว่างไสว, Example: ภายนอกฟ้าหลัวทำให้เขารู้สึกอ้างว้าง |
หลัว ๑ | (หฺลัว) น. ภาชนะสานรูปคล้ายทรงกระบอก ก้นสอบปากผาย มีหูที่ขอบปาก ๒ ข้าง. |
หลัว ๒, หลัว ๆ | (หฺลัว) ว. มัว, ไม่แจ่ม, ไม่กระจ่าง, เช่น ตอนเช้าใกล้สว่าง อากาศยังหลัว ๆ อยู่ มองอะไรไม่ค่อยชัด, ใช้ว่า สลัว ก็มี. |
หลัว ๓ | (หฺลัว) น. ฟืน, ฟืนไม้ไผ่. |
gabion | (เก'บีออน) n. หลัวหวายหรือไม้ไผ่ที่ใช้ใส่ดิน, หลัวรูปทรงกระบอกที่ใช้ใส่ร่องหินสำหรับวางฐานในการสร้างเขื่อน |