หัวตะกั่ว | (n) name of small freshwater fish, Syn. ปลาหัวตะกั่ว, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อปลาขนาดเล็กหากินตามผิวน้ำชนิด Aplocheilus panchax ในวงศ์ Cyprinodontidae พบทั้งในน้ำจืดและน้ำกร่อย |
หัวตะกั่ว ๑ | น. ชื่อปลาขนาดเล็กชนิด Aplocheilus panchax (Hamilton) ในวงศ์ Aplocheilidae พบทั้งในนํ้าจืดและนํ้ากร่อย ลำตัวกลมยาว หัวโตกว้าง มองด้านข้างเห็นปลายแหลม สันหัวแบน ปากซึ่งอยู่ปลายสุดเชิดขึ้น ตาโตและอยู่ชิดแนวสันหัว เกล็ดใหญ่ ครีบต่าง ๆ มีขอบกลม ครีบหลังมีขนาดเล็กอยู่ใกล้ครีบหาง พื้นลำตัวสีเทาอมเหลือง ครีบต่าง ๆ สีออกเหลือง โคนครีบหลังสีดำ ที่สำคัญคือมีจุดสีตะกั่วขนาดใหญ่โดดเด่นอยู่บนสันหัวระหว่างนัยน์ตา ขนาดยาวได้ถึง ๘ เซนติเมตร, หัวเงิน หรือ หัวงอน ก็เรียก. |
หัวตะกั่ว ๑ | ดู ข้างเงิน. |
หัวตะกั่ว ๒ | ดู จิ้งโกร่ง. |
Nine-millimeter casing and a 147-grain LE hollow-point slug. | เป็นปืนเก้ามม.กระสุนหัวตะกั่วแบบป้องกันตัวเองนน.127-เกรน Last Man Standing (2008) |
หัวตะกั่ว | [hūatakūa] (n) EN: silversides |
buckshot | n. กระสุนหัวตะกั่วขนาดใหญ่สำหรับล่าสัตว์ |
magazine | (แมก'กะซีน) n. นิตยสาร, ห้องเก็บดินปืนหรือวัตถุระเบิดอื่น ๆ , กล่องใส่กระสุนในปืนอัตโนมัติ, กระสุนปืนรวมทั้งแก๊ป, ปลอกกระสุนและหัวตะกั่ว, See also: magazinish adj. magaziny adj. |