หัวไม้ | (adj) rogue, Syn. อันธพาล, Example: เขาเลี้ยงสมุนบริวารที่เป็นนักเลงหัวไม้เอาไว้คอยข่มขู่ผู้ขัดผลประโยชน์ |
หัวไม้ | น. นักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง, มักเรียกว่า นักเลงหัวไม้. |
หัวไม่วางหางไม่เว้น | ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง |
หัวไม่วางหางไม่เว้น | อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้น เขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น. |
หัวไม้ | [hūamāi] (adj) EN: bully ; rough ; rogue ; bad character FR: rude ; mauvais caractère ; petit dur |
hoodlum | (ฮูด'ลัม) n. อันธพาล, หัวไม้, วายร้าย, โจร |
hooligan | (ฮู'ลิเกิน) n. อันธพาล, หัวไม้, นักเลง, See also: hooliganism n., Syn. ruffian, hoodlum |
mug | (มัก) n. เหยือก, ปริมาณหนึ่งเหยือก, ใบหน้า, นักเลงโต, นักเลงหัวไม้, ผู้ร้าย vt. ประทุษร้ายเพื่อปล้นหรือชิงทรัพย์. vi. ทำหน้าเบ้, Syn. tankard, stein, cup |
nose | (โนซ) { nosed, nosing, noses } n. จมูก, อวัยวะสูดอากาศหายใจ, หัวสูบ, พวยกา, หัวเครื่องบิน, หัวเรือ, หัวไม้ตีกอล์ฟ -v. ดมกลิ่น, บ่ายหน้า, ทิ่มหัว, สัมผัสหรือถูด้วยจมูก -Phr. (by a nose เส้นยาแดง) -Phr. (on the nose แม่นยำ ถูกต้อง) |
hooligan | (n) คนอันธพาล, นักเลงหัวไม้ |
underworld | (n) บาดาล, ยมโลก, นักเลงหัวไม้ |