| อับ ๒ | ว. ไม่มีลมเข้าออก, ไม่โปร่ง, เช่น อากาศอับ, ไม่เคลื่อนไหว เช่น ลมอับ |
| อับ ๒ | ไม่มีตาไป (ใช้แก่หมากรุก) |
| อับ ๒ | โง่ เช่น ปัญญาอับ |
| อับ ๒ | ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก, เช่น ตกอับ |
| อับ ๒ | มัวหมอง เช่น อับเศร้าหมองศรี |
| อับ ๒ | มืด เช่น อับทิศ คือ มืดทุกทิศ |
| อับ ๒ | อาการที่นกเขาซึ่งเคยขันแล้วกลับไม่ขัน |
| อับ ๒ | ลักษณะของกลิ่นซึ่งเกิดจากสิ่งที่ไม่มีอากาศผ่าน เช่น เหม็นอับ. |