| อินซูลิน | (n) insulin, Example: ผู้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานตั้งแต่อายุน้อยต้องรักษาด้วยอินซูลินเป็นหลัก เพราะผลิตอินซูลินเองไม่ได้, Thai Definition: ฮอร์โมนประเภทโปรตีนชนิดหนึ่ง ซึ่งหย่อมเซลล์แลงเกอร์ฮานส์ ในตับอ่อนผลิตขึ้น มีสมบัติควบคุมการเผาผลาญน้ำตาลในร่างกาย ในทางแพทย์ใช้เป็นสารลดระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยโรคเบาหวาน, Notes: (อังกฤษ) |
| อินซูลิน | น. ฮอร์โมนประเภทโปรตีนชนิดหนึ่ง ซึ่งหย่อมเซลล์แลงเกอร์ฮานส์ (islets of Langerhans) ในตับอ่อนผลิตขึ้น มีสมบัติควบคุมการเผาผลาญนํ้าตาลในร่างกาย ในทางแพทย์ใช้เป็นสารลดระดับนํ้าตาลในเลือดของผู้ป่วยโรคเบาหวาน. |
| insulin | อินซูลิน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Insulin | อินซูลิน [TU Subject Heading] |
| insulin | อินซูลิน, ฮอร์โมนที่สร้างจากกลุ่มบีตาเซลล์ที่บริเวณส่วนกล่างของไอส์เลตออฟแลงเกอร์ฮานส์ ทำหน้าที่รักษาระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในระดับปกติ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| insulin | (n) อินซูลิน (ฮอร์โมนที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด), See also: ฮอร์โมนอินซูลิน |