อ้อย | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum officinarum L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นเป็นปล้อง ข้างในตัน มีหลายพันธุ์ เช่น อ้อยขาไก่ อ้อยตะเภา หีบเอานํ้าหวานทำนํ้าตาลทรายหรือใช้ดื่ม หรือเคี้ยวกินแต่นํ้าหวาน. |
อ๋อย | ว. คำใช้ขยายกริยา คราง ในคำว่า ครางอ๋อย |
อ๋อย | ใช้เน้นแสดงว่ามาก ในคำว่า เหลืองอ๋อย. |
อ่อย ๑ | ก. โปรยเหยื่อล่อปลา, มักใช้ว่า อ่อยเหยื่อ |
อ่อย ๑ | ให้สิ่งของหรือเงินทองคราวละเล็กละน้อยเป็นเหยื่อล่อ. |
อ่อย ๒, อ่อย ๆ | ว. ค่อย ๆ เบา ๆ เช่น เสียงอ่อยพูดอ่อย ๆ. |
อ้อยช้าง | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Lannea coromandelica (Houtt.) Merr. ในวงศ์ Anacardiaceae ขึ้นตามป่า ใช้ทำยาได้, กุ๊ก ก็เรียก. |
อ้อยช้าง | ดู กาซะลองคำ ที่ กาซะลอง. |
อ้อยส้อย | ว. ทำอาการเศร้าสร้อยอ้อยอิ่งเพื่อให้เขาเห็นใจ. |
อ้อยอิ่ง | ว. รํ่าไร, ทำเชื่องช้าเหมือนไม่เต็มใจ. |