ปัจจัตตะ | ว. เฉพาะตน. |
ลำพัง | ว. เฉพาะตน, ไม่เกี่ยวกับผู้อื่น, เช่น อยู่กันตามลำพัง, ฝ่ายเดียว เช่น ต้องต่อสู้กับข้าศึกแต่ลำพัง. |
เอง | ตามลำพัง, เฉพาะตน, เช่น ไปกันเอง |
Constitution | ลักษณะเฉพาะตน, ธรรมนูญ [การแพทย์] |
folk | (n) ผู้คนที่อยู่ในถิ่นและมีวิถีชีวิตเฉพาะตน |