เทิน ๑ | น. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว เช่น เชิงเทิน. |
สะเทิน ๑ | ว. ครึ่ง ๆ กลาง ๆ, กํ้ากึ่ง, เช่น สาวสะเทิน คือ เพิ่งจะขึ้นสาว หรืออยู่ในระหว่างสาวกับเด็กกํ้ากึ่งกัน. |
เทิน ๑ | น. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว เช่น เชิงเทิน. |
สะเทิน ๑ | ว. ครึ่ง ๆ กลาง ๆ, กํ้ากึ่ง, เช่น สาวสะเทิน คือ เพิ่งจะขึ้นสาว หรืออยู่ในระหว่างสาวกับเด็กกํ้ากึ่งกัน. |