เปิ้น | (pron) เค้า, เรา (สรรพนามเรียกแทนตัวผู้พูด) |
เปิ่น | ว. แสดงกิริยาอาการหรือกระทำการใด ๆ ผิดแปลกไปจากปรกติที่เป็นอยู่ในหมู่พวกหรือที่นิยมกันตามประเพณี เช่น แต่งตัวเปิ่น ทำท่าเปิ่น. |
เปิ่น | [poēn = poen] (adj) EN: awkward ; stupid ; silly ; embarrassed ; gawky ; clumsy ; gauche FR: absurde ; saugrenu ; stupide |