เรื้อน | (n) leprosy, Syn. ขี้เรื้อน, โรคเรื้อน, Thai Definition: โรคผิวหนังซึ่งติดต่อได้ ทำให้ผิวหนังเป็นผื่น |
เรื้อน | โรคติดต่อเรื้อรัง เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิด Mycobacterium leprae ทำให้เกิดอาการที่ผิวหนังเป็นผื่น วงด่างสีขาวหรือแดง หรือนูนหนาเป็นตุ่มหรือเป็นแผ่น ไม่เจ็บไม่คัน แห้ง เหงื่อไม่ออก และขนร่วง อาจทำให้เกิดความพิการที่นิ้วมือนิ้วเท้างอหรือกุดได้, ขี้ทูด หรือ กุฏฐัง ก็เรียก. |
เรื้อนกวาง | น. ชื่อโรคผิวหนังเรื้อรังชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นผื่นคัน ทำให้ผิวหนังหน้า หยาบ และอาจแตกมีน้ำเหลืองไหลหรือตกสะเก็ดในระยะหลัง มักเป็นตามบริเวณข้อเท้า หัวเข่า หรือบริเวณที่มือเอื้อมไปเกาถึง. |
เรื้อน | [reūoen] (n) EN: leprosy FR: lèpre [ f ] |
Hansen's disease | (n) โรคเรื้อน |
leper | (เลพ'เพอะ) n. ผู้เป็นโรคเรื้อน |
leprosy | (เลพ'ระซี) n. โรคเรื้อน |
leprous | (เลพ'เริส) adj. เป็นโรคเรื้อน |
mangy | (แมน'จี) adj. เป็นโรคเรื้อนสุนัข, เป็นขี้เรื้อน, น่าดูถูก, น่าเหยียดหยาม, เลว, ชั่วช้า, ซอมซ่อ., Syn. mangey, contemptible |
leper | (n) คนเป็นโรคเรื้อน |
leprosy | (n) โรคเรื้อน |
leprous | (adj) เป็นโรคเรื้อน |