เสีย ๒ | คำประกอบท้ายกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อให้เน้นความหมายหรือให้เสร็จไป เช่น กินเสีย มัวไปช้าเสีย. |
สบเสีย ๒ | ก. ดูถูก. |
เล่น | ทำร้าย เช่น อวดดีนัก เล่นเสีย ๒ แผลเลย |
สบเสีย ๒ | ก. ดูถูก. |
เสีย ๒ | คำประกอบท้ายกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อให้เน้นความหมายหรือให้เสร็จไป เช่น กินเสีย มัวไปช้าเสีย. |
เล่น | ทำร้าย เช่น อวดดีนัก เล่นเสีย ๒ แผลเลย |