induce | (อินดิวซฺ') vt. ชักจูง, ชักนำ, ชักชวน, เหนี่ยวนำ, มีอิทธิพลต่อ, ทำให้เกิดขึ้น, พิสูจน์, หาความจริงด้วยการสังเกตข้อเท็จจริง., See also: inducer n. inducible adj., Syn. instigate, persuade |
inductance | (อินดัค'เทินซฺ) n. การเหนี่ยวนำ (กระแสไฟฟ้า, สนามแม่เหล็กไฟฟ้า) , ตัวเหนี่ยวนำ, ขดลวดเหนี่ยวนำ |
induction | (อินดัค'เชิน) n. การเหนี่ยวนำกระแสไฟฟ้าสลับที่มีโวลท์, การหาความจริงด้วยการสังเกตข้อเท็จจริง, การพิสูจน์, การเหนี่ยวนำสนามแม่เหล็กไฟฟ้า |
inductive | (อินดัค'ทิฟว) adj. อุปนัย, เกี่ยวกับการเหนี่ยวนำกระแสไฟฟ้าหรือสนามแม่เหล็ก, ชักนำมีอิทธิพลต่อ, See also: inductively adv. inductiveness n., Syn. leading, influencing |
self-induced | (เซลฟฺ'อินดิวซฺทฺ) adj. ชักนำเอง, เกิดจากกระแสชักนำในตัวเอง, เหนี่ยวนำเอง |