1 ผลลัพธ์ สำหรับ แหน ๒
หรือค้นหา: -แหน ๒-, *แหน ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
แหน ๒(แหนฺ) ก. ปิด เช่น ตูจะให้สูงทั้งหลายฆ่า ว่าผู้ดูชาดูแคลน แหนความเราจงมิด ปิดความเราจงทั่ว (ลอ).

Time: 0.0234 seconds, cache age: 11.974 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/