2 ผลลัพธ์ สำหรับ -กุณิ, กุณี-
หรือค้นหา: -กุณิ, กุณี-, *กุณิ, กุณี*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กุณิ, กุณีน. คนง่อย. (ป., ส.)
กุณิ, กุณีกระเช้า เช่น แลมีมือกุกุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

Time: 0.0261 seconds, cache age: 39.379 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/