| ทาง ๑ | น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางนํ้า ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง |
| ทาง ๑ | ช่อง เช่น ทางประตู ทางหน้าต่าง |
| ทาง ๑ | โอกาส เช่น ไม่มีทางจะสำเร็จ |
| ทาง ๑ | แนว เช่น เดินทางใน |
| ทาง ๑ | วิธี, กลยุทธ์, เช่น แก้ทาง รู้ทาง แพ้ทาง |
| ทาง ๑ | วิธีการ เช่น ส่งเงินทางธนาณัติ |
| ทาง ๑ | แถว, แถบ, ถิ่น, เช่น เป็นคนทางไหน |
| ทาง ๑ | ฝ่าย, ข้าง, ส่วน, (ในลักษณะที่แยกแนวกัน) เช่น ทางโจทก์ ทางจำเลย |
| ทาง ๑ | วิธีดำเนินทำนองโดยเฉพาะของเครื่องดนตรีแต่ละอย่าง เช่น ทางระนาดเอก ทางจะเข้, วิธีดำเนินทำนองของเพลงที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยเฉพาะ เช่น ทางครู ก. ทางครู ข. ทางเดี่ยว ทางหมู่. |