อินซูลิน | (n) insulin, Example: ผู้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานตั้งแต่อายุน้อยต้องรักษาด้วยอินซูลินเป็นหลัก เพราะผลิตอินซูลินเองไม่ได้, Thai Definition: ฮอร์โมนประเภทโปรตีนชนิดหนึ่ง ซึ่งหย่อมเซลล์แลงเกอร์ฮานส์ ในตับอ่อนผลิตขึ้น มีสมบัติควบคุมการเผาผลาญน้ำตาลในร่างกาย ในทางแพทย์ใช้เป็นสารลดระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยโรคเบาหวาน, Notes: (อังกฤษ) |
อินซูลิน | น. ฮอร์โมนประเภทโปรตีนชนิดหนึ่ง ซึ่งหย่อมเซลล์แลงเกอร์ฮานส์ (islets of Langerhans) ในตับอ่อนผลิตขึ้น มีสมบัติควบคุมการเผาผลาญนํ้าตาลในร่างกาย ในทางแพทย์ใช้เป็นสารลดระดับนํ้าตาลในเลือดของผู้ป่วยโรคเบาหวาน. |
insulin | อินซูลิน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Insulin | อินซูลิน [TU Subject Heading] |
insulin | อินซูลิน, ฮอร์โมนที่สร้างจากกลุ่มบีตาเซลล์ที่บริเวณส่วนกล่างของไอส์เลตออฟแลงเกอร์ฮานส์ ทำหน้าที่รักษาระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในระดับปกติ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Insulin | อินซูลิน, ฮอร์โมนอินซูลิน, อินสุลิน [การแพทย์] |
Insulin Antibodies | อินซูลิน แอนติบอดี, อินสุลิน แอนติบอดีย์ [การแพทย์] |
Insulin Phentolamine, Basal | อินซูลินที่หลั่งในระดับฐาน [การแพทย์] |
Insulin Receptor Binding | อินซูลินจับกับอินซูลินรีเซพเตอร์ [การแพทย์] |
Insulin, Bovine | อินซูลินของวัว [การแพทย์] |
Insulin, DNA, Recombinant | อินซูลินคนที่มีอยู่ได้จากชีวสังเคราะห์ [การแพทย์] |
Insulin, Free | อินซูลินรูปอิสระ [การแพทย์] |
Insulin, Human | อินซูลินที่ได้จากคน [การแพทย์] |
insulin | (n) อินซูลิน (ฮอร์โมนที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด), See also: ฮอร์โมนอินซูลิน |