2 ผลลัพธ์ สำหรับ -เขิน ๒-
หรือค้นหา: -เขิน ๒-, *เขิน ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เขิน ๒ว. ตื้นสูงเป็นเนินขึ้นมา (ใช้แก่พื้นที่ในแม่นํ้า ลำคลอง หนอง บึง เป็นต้น), มักใช้ว่า ตื้นเขิน เช่น แม่นํ้าตื้นเขิน
เขิน ๒สั้นหรือสูงเกินไปจนดูขัดตา เช่น นุ่งผ้าเขิน.

Time: 0.0183 seconds, cache age: 3.945 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/