1
ผลลัพธ์ สำหรับ
-แหน ๒-
หรือค้นหา:
-แหน ๒-
,
*แหน ๒*
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
แหน ๒
(แหนฺ) ก. ปิด เช่น ตูจะให้สูงทั้งหลายฆ่า ว่าผู้ดูชาดูแคลน แหนความเราจงมิด ปิดความเราจงทั่ว (ลอ).
Time: 0.0245 seconds
, cache age: 0.334 (
clear
)
Longdo Dict --
https://dict.longdo.com/