ไม้สั้น | (n) short canes or clubs used as weapons, Ant. ไม้ยาว, ไม้พลอง, Count Unit: ข้าง, คู่, Thai Definition: เครื่องต่อสู้ชนิดหนึ่งใช้ป้องกันตัวหรือทำร้ายผู้อื่น ในการตีกระบี่กระบองเป็นท่อนไม้ขนาดสั้น ประกอบเข้ากับแขนเพียงข้อศอก |
ไม้สั้น | น. เครื่องต่อสู้ป้องกันตัวในการเล่นกระบี่กระบอง เป็นท่อนไม้ขนาดสั้น ๆ ปลายด้านหนึ่งมีห่วงสำหรับสอดแขนเข้าไปถึงข้อศอก ปลายอีกด้านหนึ่งมีไม้หลัก ๒ อัน อันในสำหรับมือจับ อันนอกเป็นเครื่องป้องกันในเวลาต่อสู้, ตรงข้ามกับ ไม้ยาว ซึ่งได้แก่พลองเป็นต้น. |
ไม้สั้นไม้ยาว | น. เรียกวิธีเสี่ยงทายแบบหนึ่งว่าจับไม้สั้นไม้ยาว คือ ใช้ไม้เล็ก ๆ ขนาดสั้นยาวลดหลั่นกันไป จำนวนเท่าคนที่จะจับ กำปลายไม้ให้โผล่เสมอกัน มักตกลงกันว่า ผู้จับได้ไม้สั้นที่สุดเป็นผู้แพ้. |
baton | (n) ไม้สั้นของวาทยากรที่ควบคุมการบรรเลงเพลง |
cane | (เคน) { caned, caning, canes } n. ก้านไม้สั้น, ไม้เท้า, ไม้เรียว, ไม้จำพวกที่มีต้นยาวเป็นปล้อง, ไม้ตะพด vt. ใช้หวายสาน, ใช้ไม้หวดหรือตี, Syn. stick |
chump | (ชัมพฺ) n. ท่อนไม้สั้นและหนา, ก้อนเนื้อหนา, คนโง่ |
squash | (สควอช) vt., vi. กด, รัด, บีบ, คั้น, บด, อัด, เบียด, ถูกกด (รัด, บีบ, คั้น, บด, อัด, เบียด) , ทำให้ยับเยิน, ทำลาย, ทำให้เกิดเสียงกด (รัด, บีบ, คั้น, บด, อัด, เบียด) , น้ำผลไม้, สิ่งที่อัดแน่น, พืชสกุลฟักทอง แตง น้ำเต้า, กลุ่มที่เบียดแน่น, กีฬาเทนนิสแบบหนึ่งที่ใช้ไม้สั้น (หรือเรียกว่ากีฬา squash tennis) |
bludgeon | (n) ไม้สั้น, ดิ้ว, กระบอง |
chump | (n) ท่อนไม้สั้น, ก้อนเนื้อ, คนทึ่ม, คนโง่ |