abhor | (vt) เกลียดชัง, See also: เกลียด, ชิงชัง, Syn. loathe, abominate, execrate, hate, Ant. love, admire |
abhorrence | (n) ความชิงชัง, See also: ความเกลียดชัง, Syn. execration, detestation |
abhorrence | (n) ผู้ถูกเกลียดชัง |
abhor | (แอบฮอร์') vt. เกลียดชัง, รังเกียจ, ชิงชัง -abhorrer n., Syn. loathe, hate |
abhorrence | (แอบฮอ' เรินซฺ) n. ความเกลียดชัง, สิ่งหรือผู้ที่ถูกเกลียดชัง, Syn. disgust |
abhor | (vt) รังเกียจ, ขยะแขยง, เกลียดชัง, ชิงชัง |
abhorrence | (n) ความรังเกียจ, ความขยะแขยง, ความเกลียดชัง, ความชิงชัง |
abhorrent | (adj) น่ารังเกียจ, น่าขยะแขยง, น่าเกลียดชัง, น่าชิงชัง |
แขยง | (v) loathe, See also: abhor, feel a repugnance, regard with disgust, Syn. ขยะแขยง, สะอิดสะเอียน, Example: ฉันรู้สึกแขยงขึ้มมาทันทีเมื่อนึกถึงตีนของตะขาบที่ไต่อยู่บนขาฉันตอนนั้น, Thai Definition: เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรกน่ารังเกียจหรือน่าเกลียดน่ากลัวหรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น |
เดียด | (v) hate, See also: abhor, detest, dislike, be jealous, be envious, loathe, disgust, Syn. เกลียด, ริษยา, ชัง, รังเกียจ, เดียดฉันท์, Ant. ชอบ, รัก, Example: ศาสนาพราหมณ์สมัยพระเวทซึ่งเป็นศาสนามีอภัยธรรมไม่รังเกียจ หรือเดียดด้วยอคติแก่ศาสนาอื่น |
ความเกลียดชัง | (n) hatred, See also: abhorrence, loathing, detestability, Syn. ความชัง, ความเกลียด, Ant. ความรัก, Example: ลูกเลี้ยงมักจะได้รับความเกลียดชังจากแม่เลี้ยง |
ชัง | [chang] (v) EN: hate ; detest ; despise ; abhor ; loathe ; dislike ; abominate FR: détester ; haïr ; abhorrer ; mépriser ; avoir en horreur ; abominer |
แขยง | [khayaēng] (v) EN: be filled with revulsion ; loathe ; abhor ; feel a repugnance ; regard with disgust ; feel nauseated FR: éprouver de la répulsion/du dégoût ; donner la nausée |
ขยะแขยง | [khayakhayaēng] (v) EN: be disgusted ; be revolted ; be repelled ; abhor ; detest ; loathe FR: être dégoûté ; éprouver de la répulsion ; exécrer ; détester |
เกลียด | [klīet] (v) EN: hate ; detest ; abhor ; despise ; loathe ; dislike FR: haïr ; détester ; abominer ; abhorrer |
เกลียดชัง | [klīetchang] (v) EN: loathe ; hate ; detest ; despise ; abhor FR: haïr ; détester ; abominer ; abhorrer |
รังเกียจ | [rangkīet] (v) EN: conceive a dislike ; hate FR: abhorrer ; avoir horreur de ; avoir du dégoût pour |
สะอิดสะเอียน | [sa-it sa-īen] (v) EN: abhor ; regard with disgust ; be repelled ; have a feeling of revulsion ; be disgusted ; feel nauseous FR: répugner ; être dégoûté ; considérer avec dégoût ; abhorrer |
abhor | |
abhors | |
abhorred | |
abhorrent | |
abhorrence |
abhor | |
abhors | |
abhorred | |
abhorrent | |
abhorring | |
abhorrence |
abhor | (v) find repugnant, Syn. loathe, execrate, abominate |
abhorrence | (n) hate coupled with disgust, Syn. odium, detestation, execration, abomination, loathing |
abhorrent | (adj) offensive to the mind, Syn. repugnant, detestable, repulsive, obscene |
abhorrer | (n) a signer of a 1679 address to Charles II in which those who petitioned for the reconvening of parliament were condemned and abhorred |
Abhor | v. t. Abhor that which is evil; cleave to that which is good. Rom. xii. 9. [ 1913 Webster ] It doth abhor me now I speak the word. Shak. [ 1913 Webster ] I utterly abhor, yea, from my soul |
Abhor | v. i. To shrink back with horror, disgust, or dislike; to be contrary or averse; -- with from. [ Obs. ] “To abhor from those vices.” Udall. [ 1913 Webster ] Which is utterly abhorring from the end of all law. Milton. [ 1913 Webster ] |
Abhorrence | n. Extreme hatred or detestation; the feeling of utter dislike. [ 1913 Webster ] |
Abhorrency | n. Abhorrence. [ Obs. ] Locke. [ 1913 Webster ] |
Abhorrent | a. [ L. abhorens, -rentis, p. pr. of abhorrere. ] The persons most abhorrent from blood and treason. Burke. [ 1913 Webster ] The arts of pleasure in despotic courts |
Abhorrently | adv. With abhorrence. [ 1913 Webster ] |
Abhorrer | n. One who abhors. Hume. [ 1913 Webster ] |
Abhorrible | a. Detestable. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Abhorring | n. |
痛恨 | [痛 恨] abhor #16,462 [Add to Longdo] |
Abhorchen { n } (mit einem Stethoskop); Auskultation { f } [ med. ] | listening (with a stethoscope); auscultation [Add to Longdo] |
厭離穢土 | [えんりえど;おんりえど, enriedo ; onriedo] (n) abhorrence of (living in) this impure world [Add to Longdo] |
忌み嫌う;忌嫌う | [いみきらう, imikirau] (v5u, vt) to detest; to abhor; to loathe [Add to Longdo] |
自己嫌悪 | [じこけんお, jikoken'o] (n, adj-no) self-hatred; self-abhorrence; self-loathing [Add to Longdo] |
大嫌い | [だいきらい, daikirai] (adj-na, n) very dislikeable; hate, loathe, abhor; (P) [Add to Longdo] |