auscultate | (ออส'คัลเทท) vt., vi. ใช้หูฟังตรวจโรค. -ausculatative adj. |
auscultation | (ออสคัลเท'เชิน) n. การฟังตรวจโรค (ด้วยเครื่อง stethoscope หรือเครื่องมืออื่น ๆ) , การฟังเสียง (listening) |
auscultation | การฟังตรวจ [ มีความหมายเหมือนกับ stethoscopy ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
auscultatory percussion | การฟังเสียงเคาะตรวจ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Auscultation | การตรวจฟัง, การฟังตรวจ, การฟังเสียงหายใจ, การฟัง, วิธีฟัง, การตรวจโดยการฟัง [การแพทย์] |
Auscultation, Area of | บริเวณพังเสียงหัวใจ [การแพทย์] |
Auscultatory Method | วิธีฟัง, วิธีตรวจฟัง [การแพทย์] |
auscultate | (v) examine by auscultation |
auscultation | (n) listening to sounds within the body (usually with a stethoscope) |
auscultatory | (adj) of or relating to auscultation |
Auscult | v. i. & t. To auscultate. [ 1913 Webster ] |
Auscultate | v. i. & t. To practice auscultation; to examine by auscultation. [ 1913 Webster ] |
Auscultation | n. [ L. ausculcatio, fr. auscultare to listen, fr. a dim. of auris, orig. ausis, ear. See Auricle, and cf. Scout, n. ] |
Auscultator | n. One who practices auscultation. [ 1913 Webster ] |
Auscultatory | a. Of or pertaining to auscultation. Dunglison. [ 1913 Webster ] |
聴診 | [ちょうしん, choushin] (n, vs, adj-no) auscultation; listening to a person's chest with a stethoscope [Add to Longdo] |