blabbler | (n) พูดไม่น่าฟังหรือน่ารำคาญ |
babbler | (n) คนที่พูดไม่ชัด |
babbler | (n) คนที่พูดไม่ชัด |
babbler | (n) คนพูดพล่อย, คนพูดจ้อ, คนพูดพล่าม |
นกกินแมลงโลกเก่า | [nok kin malaēng lōk kao] (n, exp) EN: babbler |
babbler | |
babblers |
babbler | |
babblers |
babbler | (n) any of various insectivorous Old World birds with a loud incessant song; in some classifications considered members of the family Muscicapidae, Syn. cackler |
Babbler | n. Great babblers, or talkers, are not fit for trust. L'Estrange. [ 1913 Webster ] |
Babblery | n. Babble. [ Obs. ] Sir T. More. [ 1913 Webster ] |