| blome | |
| blame | |
| blamed | |
| blames | |
| blameless | |
| blamestrorm |
| blame | (vt) ตำหนิ, See also: ว่ากล่าว, Syn. complain, criticize, Ant. praise |
| blame | (n) การรับผิดชอบต่อสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น, Syn. liability, responsibility |
| blame | (vt) รับผิดชอบต่อสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น |
| blame on | (phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษว่าเกิดจาก |
| blame for | (phrv) ตำหนิในเรื่อง, See also: ติเตียนในเรื่อง, กล่าวโทษ |
| blameless | (adj) ซึ่งไร้มลทิน |
| blameworthy | (adj) ซึ่งควรตำหนิ |
| blame | (เบลม) { blamed, blaming, blames } vt. กล่าวโทษ, ตำหนิ, ประณาม, นินทา, กล่าวร้าย, โยนความผิดให้ -Phr. (be to blame ควรถูกตำหนิ, ควรรับผิดชอบ) n. การตำหนิ, ความรับผิดชอบ, ภาระ, See also: blamer n. blameful adj. ดูblame blameless adj. ดูblame -Conf. put |
| blameable | (เบลม'มะเบิล) adj. ควรรับผิด, ควรถูกตำหน', Syn. culpable |
| blameworthy | (เบลม'เวอธี) adj. ควรถูกตำหนิ, See also: blameworthiness n, Syn. culpable |
| blame | (n) การติเตียน, การตำหนิ, คำติเตียน, คำตำหนิ |
| blame | (vt) กล่าวโทษ, ติเตียน, ตำหนิ, ประณาม, กล่าวร้าย |
| blameless | (adj) ไม่มีที่ติ |
| Blame | การติเตียน [การแพทย์] |
| ถูกตราหน้า | (v) blame, See also: criticize, Syn. ถูกสบประมาท, ถูกหมายหน้า, Example: ลูกคนใดละเลย ไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู |
| การปรักปรำ | (n) accusation, See also: blame, charge, Syn. การใส่ร้ายป้ายสี, การกล่าวหา, Example: เขากลายเป็นผู้ต้องหาเพราะการปรักปรำจากพยาน |
| โทษ | (v) blame, See also: chide, reproach, accuse, Syn. กล่าวโทษ, Example: คนบางคนเมื่อเกิดข้อผิดพลาดหรือความล้มเหลวขึ้นมักจะโทษดวง หรือบอกว่าเป็นอิทธิฤทธิ์อะไรบางอย่างเป็นต้น, Thai Definition: อ้างเอาความผิดให้ |
| แค่นแคะ | (v) pick on, See also: blame, criticize, find fault, censure, Syn. ค่อนแคะ, วิจารณ์, เหน็บ, เหน็บแนม, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: พวกหนังสือพิมพ์พยายามแค่นแคะนักการเมืองอยู่ตลอดเวลา, Thai Definition: เฟ้นหาความชั่วขึ้นมากล่าว |
| พ้อ | (v) complain, See also: blame, grumble, reprove, reproach, Syn. ต่อว่า, ตัดพ้อ, ตัดพ้อต่อว่า, Example: คนที่ถูกขัดใจหรือไม่ได้ตามที่ตนต้องการซึ่งมักจะออกมาในรูปตัดพ้อ บ่นพึมพำ แสดงท่าไม่พอใจ, Thai Definition: พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ |
| พูดว่า | (v) blame, See also: accuse, Syn. นินทา, กล่าวร้าย, กล่าวโทษ, ตำหนิ, ว่าร้าย, Example: เขาพูดว่าให้เจ็บแสบเธอยังไม่รู้สึกตัวอีกหรือ |
| ว้าก | (v) blame, Syn. ดุ, ตำหนิ, Example: ี้เขาโดนเจ้านายว้ากแต่เช้าเลย, Thai Definition: ว่ากล่าวโดยใช้เสียงดัง, Notes: (ปาก) |
| ต่อว่าต่อขาน | (v) complain, See also: blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure, talk to, censure, Syn. ว่าขาน, ต่อว่า, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: หลังจากต่อว่าต่อขานกันอยู่นาน ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจว่าทั้งคู่เข้าใจผิดไปเอง, Thai Definition: ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้ |
| ต่อว่า | (v) complain, See also: blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure talk to, censure, Syn. ว่าขาน, ต่อว่าต่อขาน, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: ลูกสาวต่อว่าพ่อของตนอย่างไม่พอใจนัก, Thai Definition: ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้ |
| ตำหนิติเตียน | (v) reprimand, See also: blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn. ติเตียน, ตำหนิ, ว่ากล่าว, Ant. สรรเสริญ, ชมเชย, Example: เขาตำหนิติเตียนรัฐบาลด้วยถ้อยคำอันแหลมคม ในคอลัมน์ของเขา, Thai Definition: ว่ากล่าวตักเตือน, ยกโทษขึ้นพูด |
| ด่างพร้อย | [dāngphrøi] (adj) EN: guilty ; blameworth ; tainted ; sinful FR: taré |
| ดุ | [du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander |
| เอ็ด | [et] (v) EN: scold ; blame ; reproach ; yell at FR: crier ; faire du vacarme |
| หา | [hā] (v) EN: accuse ; impeach ; charge ; denounce ; blame ; indict FR: accuser ; charger |
| คำนินทา | [kham ninthā] (n) EN: gossip ; gossips [ pl. ] ; blames [ pl. ] FR: commérages [ mpl ] ; cancans [ mpl ] ; potins [ mpl ] |
| ขนาบ | [khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.) |
| ครหา | [kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer |
| ข้อครหา | [khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame |
| กล่าวหา | [klāohā] (v) EN: allege ; accuse ; charge ; blame ; condemn FR: accuser ; incriminer ; alléguer ; charger ; accabler |
| กล่าวโทษ | [klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach FR: inculper ; accuser de ; charger |
| blame | |
| blamed | |
| blames | |
| blameless | |
| blamestrorm |
| blame | |
| blamed | |
| blames | |
| blameless | |
| blamelessly | |
| blameworthy |
| blame | (n) a reproach for some lapse or misdeed, Syn. rap |
| blame | (v) put or pin the blame on, Syn. fault, Ant. absolve |
| blame | (v) harass with constant criticism, Syn. pick, find fault |
| blame | (v) attribute responsibility to, Syn. charge |
| blame game | (n) accusations exchanged among people who refuse to accept sole responsibility for some undesirable event |
| blameless | (adj) free of guilt; not subject to blame, Syn. irreproachable, inculpable, unimpeachable |
| blamelessness | (n) a state of innocence, Syn. guiltlessness, inculpability, inculpableness |
| blameworthiness | (n) a state of guilt, Syn. culpability, culpableness |
| blameworthy | (adj) deserving blame or censure as being wrong or evil or injurious, Syn. censurable, blameful, culpable, blameable, blamable |
| Blame | n. [ OE. blame, fr. F. blâme, OF. blasme, fr. blâmer, OF. blasmer, to blame. See Blame, v. ] Let me bear the blame forever. Gen. xiiii. 9. [ 1913 Webster ] Holy and without blame before him in love. Eph. i. 4. [ 1913 Webster ] |
| Blame | v. t. We have none to blame but ourselves. Tillotson. [ 1913 Webster ] She . . . blamed her noble blood. Spenser. [ 1913 Webster ]
You were to blame, I must be plain with you. Shak. [ 1913 Webster ] |
| blameable | adj. same as blameworthy. |
| Blameful | a. -- |
| Blameless | a. Free from blame; without fault; innocent; guiltless; -- sometimes followed by of. [ 1913 Webster ] A bishop then must be blameless. 1 Tim. iii. 2. [ 1913 Webster ] Blameless still of arts that polish to deprave. Mallet. [ 1913 Webster ] We will be blameless of this thine oath. Josh. ii. 17. [ 1913 Webster ] |
| Blamelessly | adv. In a blameless manner. [ 1913 Webster ] |
| Blamelessness | n. The quality or state of being blameless; innocence. [ 1913 Webster ] |
| Blamer | n. One who blames. Wyclif. [ 1913 Webster ] |
| Blameworthy | a. Deserving blame; culpable; reprehensible. -- |
| 怨 | [怨] blame; complain #6,326 [Add to Longdo] |
| 斥 | [斥] blame; reprove; reprimand #16,726 [Add to Longdo] |
| 归咎 | [归 咎 / 歸 咎] blame; declare to be at fault #24,217 [Add to Longdo] |
| 咎 | [咎] blame #30,782 [Add to Longdo] |
| Schuld { f } | jdm. an etw. die Schuld geben | die Schuld bekommen | die Schuld auf sich nehmen | die Schuld tragen | blame | to put the blame on sb. for sth.; to lay the blame on sb. for sth. | to get the blame | to take the blame | to bear the blame [Add to Longdo] |
| 悪い(P);惡い(oK);惡るい(oK) | [わるい, warui] (adj-i) (1) bad; poor; inferior; (2) evil; sinful; (3) unprofitable; unbeneficial; (4) at fault; to blame; in the wrong; (5) sorry; (P) #2,963 [Add to Longdo] |
| 非難(P);批難 | [ひなん, hinan] (n, vs, adj-na) criticism; blame; censure; attack; reproach; (P) #5,177 [Add to Longdo] |
| 責め | [せめ, seme] (n) persecution; blame; responsibility #13,832 [Add to Longdo] |
| 糾弾(P);糺弾 | [きゅうだん, kyuudan] (n, vs) blame; (P) #16,331 [Add to Longdo] |
| 被る(P);冠る | [かぶる(P);かむる, kaburu (P); kamuru] (v5r, vt) (1) to put on (one's head); to wear; to have on; to pull over (one's head); to crown (oneself); (2) to be covered with (dust, snow, etc.); to pour (water, etc.) on oneself; to dash on oneself; to ship water; (3) to bear (e.g. someone's debts, faults, etc.); to take (blame); to assume (responsibility); to shoulder (burden); (4) to overlap (e.g. sound or color); (5) to be similar; to be redundant; (v5r, vi) (6) (of film) to be fogged (due to overexposure, etc.); (7) (of a play, etc.) to close; to come to an end; (8) (of a play, etc.) to get a full house; to sell out; (9) (arch) (of a play, etc.) (See 毛氈を被る・1) to blunder; to bungle; to fail; (10) (arch) to be deceived; (P) #19,775 [Add to Longdo] |
| 何方も何方 | [どっちもどっち, docchimodocchi] (exp) (id) They are both to blame [Add to Longdo] |
| 嫁す | [かす, kasu] (v5s) (1) (See 嫁する) to wed; to be married; (2) to shift blame to someone else [Add to Longdo] |
| 嫁する | [かする, kasuru] (vs-s) (1) to wed; to be married; (2) to shift blame to someone else [Add to Longdo] |
| 我が身を恨む | [わがみをうらむ, wagamiwouramu] (exp, v5m) to blame oneself [Add to Longdo] |
| 帰す | [きす, kisu] (v5s) (1) (See 帰する) to come to (in the end); to end in; (2) to attribute; to blame [Add to Longdo] |
