8 ผลลัพธ์ สำหรับ -concubinage-
/ข่าน ขึ ยู้ เบอะ เหนอะ จึ/     /K AA0 N K Y UW1 B AH0 N AH0 JH/     /kɑːnkjˈuːbənədʒ/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -concubinage-, *concubinage*

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
concubinageการอยู่กินด้วยกันโดยไม่ได้สมรส [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
concubinageการอยู่กินด้วยกันโดยไม่ได้สมรส [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ได้เสีย[dāisīa] (v) EN: have sexual relations without marriage ; become intimate sexually ; have sexual intercourse ; have been intimate  FR: se mettre en concubinage
การอยู่กินด้วยกันโดยไม่ได้สมรส[kān yū kin dūaykan dōi mai dāi somrot] (n, exp) EN: concubinage  FR: concubinage [ m ]
สู่สม[sūsom] (v) EN: cohabit ; shack up  FR: vivre en concubinage ; cohabiter

CMU Pronouncing Dictionary
concubinage
 /K AA0 N K Y UW1 B AH0 N AH0 JH/
/ข่าน ขึ ยู้ เบอะ เหนอะ จึ/
/kɑːnkjˈuːbənədʒ/

WordNet (3.0)
concubinage(n) cohabitation without being legally married

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Concubinage

n. 1. The cohabiting of a man and a woman who are not legally married; the state of being a concubine. [ 1913 Webster ]

☞ In some countries, concubinage is marriage of an inferior kind, or performed with less solemnity than a true or formal marriage; or marriage with a woman of inferior condition, to whom the husband does not convey his rank or quality. Under Roman law, it was the living of a man and woman in sexual relations without marriage, but in conformity with local law. [ 1913 Webster ]

2. (Law) A plea, in which it is alleged that the woman suing for dower was not lawfully married to the man in whose lands she seeks to be endowed, but that she was his concubine. [ 1913 Webster ]


Time: 0.0248 seconds, cache age: 0.001 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/