55 ผลลัพธ์ สำหรับ -desolater-
หรือค้นหา: -desolater-, *desolater*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น desolate

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Desolater

n. One who, or that which, desolates or lays waste. Mede. [ 1913 Webster ]

Desolate

‖a. [ L. desolatus, p. p. of desolare to leave alone, forsake; de- + solare to make lonely, solus alone. See Sole, a. ] 1. Destitute or deprived of inhabitants; deserted; uninhabited; hence, gloomy; as, a desolate isle; a desolate wilderness; a desolate house. [ 1913 Webster ]

I will make Jerusalem . . . a den of dragons, and I will make the cities of Judah desolate, without an inhabitant. Jer. ix. 11. [ 1913 Webster ]

And the silvery marish flowers that throng
The desolate creeks and pools among. Tennyson. [ 1913 Webster ]

2. Laid waste; in a ruinous condition; neglected; destroyed; as, desolate altars. [ 1913 Webster ]

3. Left alone; forsaken; lonely; comfortless. [ 1913 Webster ]

Have mercy upon, for I am desolate. Ps. xxv. 16. [ 1913 Webster ]

Voice of the poor and desolate. Keble. [ 1913 Webster ]

4. Lost to shame; dissolute. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

5. Destitute of; lacking in. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

I were right now of tales desolate. Chaucer.

Syn. -- Desert; uninhabited; lonely; waste. [ 1913 Webster ]

Desolate

v. t. [ imp. & p. p. Desolated; p. pr. & vb. n. Desolating. ] 1. To make desolate; to leave alone; to deprive of inhabitants; as, the earth was nearly desolated by the flood. [ 1913 Webster ]

2. To lay waste; to ruin; to ravage; as, a fire desolates a city. [ 1913 Webster ]

Constructed in the very heart of a desolating war. Sparks. [ 1913 Webster ]

desolated

adj. reduced to a barren and lifeless state.
Syn. -- blasted, desolate, devastated, ravaged, ruined, wasted. [ WordNet 1.5 ]

Desolately

adv. In a desolate manner. [ 1913 Webster ]

Desolateness

n. The state of being desolate. [ 1913 Webster ]


NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
desolate(vt) ทำให้ไม่มีความสุข, See also: ทำให้โศกเศร้า, ทำให้ทุกข์ทรมาน, Syn. distress, sadden
desolate(vt) ทำให้ว่างเปล่า, See also: ทำให้ไม่มีผู้คน, ปล่อยให้ร้าง, Syn. depopulate, dispeople
desolate(adj) ว่างเปล่า, See also: ซึ่งถูกละทิ้ง, ซึ่งรกร้าง, Syn. deserted, forsaken, barren
desolate(adj) หดหู่ใจ, See also: หดหู่, เหี่ยวแห้ง, ไร้ความสุข, Syn. dispirited, heartsick, Ant. hopeful, cheerful
desolate(adj) อ้างว้าง, See also: โดดเดี่ยว, เหงา
desolately(adv) อย่างหดหู่ใจ, See also: อย่างไม่มีความสุข

Hope Dictionary
desolate(เดส'ซะลิท) adj. โดดเดี่ยว, ว่างเปล่า, อ้างว้าง, ไร้ผู้คน, หดหู่ใจ. vt. ทำให้อ้างว้าง, ทำให้ไร้ผู้คน, ทอดทิ้ง, ทำให้หดหู่ใจ, See also: desolator n.ดูdesolate, Syn. abandoned

Nontri Dictionary
desolate(adj) อ้างว้าง, โดดเดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว, ไร้ผู้คน, ว่างเปล่า, แห้งแล้ง
desolate(vt) ทำให้ไม่สบายใจ, ทำให้เศร้าสลด, ทำให้หดหู่ใจ, ทำให้อ้างว้าง

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
desolateIf one does not have a hobby, his life may be desolate.
desolateThe town was desolate after the flood.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เปลี่ยว(adj) desolate, See also: solitary, isolated, desert, out of the way, secluded, Syn. วังเวง, อ้างว้าง, วิเวกวังเวง, เปล่าเปลี่ยว, Ant. พลุกพล่าน, Example: เขามองลูกชายที่เดินไปตามถนนสายเปลี่ยวด้วยความรู้สึกหลายอย่าง, Thai Definition: เงียบสงัดไม่มีคน
เปลี่ยว(v) desolate, See also: solitary, isolated, desert, out of the way, secluded, Syn. วังเวง, อ้างว้าง, วิเวกวังเวง, เปล่าเปลี่ยว, Ant. พลุกพล่าน, Example: ถนนที่เข้าบ้านนั้นเปลี่ยวก็จริงแต่ก็พออาศัยแสงไฟจากเสาไฟฟ้าสองข้างทางเป็นระยะๆ, Thai Definition: เงียบสงัดไม่มีคน

CMU Pronouncing Dictionary
desolate
 /D EH1 S AH0 L AH0 T/
/เด๊ะ เสอะ เหลอะ ถึ/
/dˈesələt/
desolate
 /D EH1 Z AH0 L AH0 T/
/เด๊ะ เสอะ เหลอะ ถึ/
/dˈezələt/
desolate
 /D EH1 S AH0 L EY2 T/
/เด๊ะ เสอะ เล ถึ/
/dˈesəlˌeɪt/

Oxford Advanced Learners Dictionary
desolate
 (adj) /d e1 s @ l @ t/ /เด๊ะ เสอะ เหลอะ ถึ/ /dˈesələt/
desolate
 (vt) /d e1 s @ l ei t/ /เด๊ะ เสอะ เหล่ ถึ/ /dˈesəleɪt/
desolated
 (vt, vt) /d e1 s @ l ei t i d/ /เด๊ะ เสอะ เหล่ ถิ ดึ/ /dˈesəleɪtɪd/
desolates
 (vt) /d e1 s @ l ei t s/ /เด๊ะ เสอะ เหล่ ถึ สึ/ /dˈesəleɪts/
desolately
 (adv) /d e1 s @ l @ t l ii/ /เด๊ะ เสอะ เหลอะ ถลี่/ /dˈesələtliː/

WordNet (3.0)
desolate(adj) crushed by grief
desolately(adv) in grief-stricken loneliness; without comforting circumstances or prospects, Syn. disconsolately

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Desolate

‖a. [ L. desolatus, p. p. of desolare to leave alone, forsake; de- + solare to make lonely, solus alone. See Sole, a. ] 1. Destitute or deprived of inhabitants; deserted; uninhabited; hence, gloomy; as, a desolate isle; a desolate wilderness; a desolate house. [ 1913 Webster ]

I will make Jerusalem . . . a den of dragons, and I will make the cities of Judah desolate, without an inhabitant. Jer. ix. 11. [ 1913 Webster ]

And the silvery marish flowers that throng
The desolate creeks and pools among. Tennyson. [ 1913 Webster ]

2. Laid waste; in a ruinous condition; neglected; destroyed; as, desolate altars. [ 1913 Webster ]

3. Left alone; forsaken; lonely; comfortless. [ 1913 Webster ]

Have mercy upon, for I am desolate. Ps. xxv. 16. [ 1913 Webster ]

Voice of the poor and desolate. Keble. [ 1913 Webster ]

4. Lost to shame; dissolute. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

5. Destitute of; lacking in. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

I were right now of tales desolate. Chaucer.

Syn. -- Desert; uninhabited; lonely; waste. [ 1913 Webster ]

Desolate

v. t. [ imp. & p. p. Desolated; p. pr. & vb. n. Desolating. ] 1. To make desolate; to leave alone; to deprive of inhabitants; as, the earth was nearly desolated by the flood. [ 1913 Webster ]

2. To lay waste; to ruin; to ravage; as, a fire desolates a city. [ 1913 Webster ]

Constructed in the very heart of a desolating war. Sparks. [ 1913 Webster ]

desolated

adj. reduced to a barren and lifeless state.
Syn. -- blasted, desolate, devastated, ravaged, ruined, wasted. [ WordNet 1.5 ]

Desolately

adv. In a desolate manner. [ 1913 Webster ]

Desolateness

n. The state of being desolate. [ 1913 Webster ]

Desolater

n. One who, or that which, desolates or lays waste. Mede. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
冷落[lěng luò, ㄌㄥˇ ㄌㄨㄛˋ,  ] desolate; unfrequented; to treat sb coldly; to snub; to cold shoulder #14,381 [Add to Longdo]
凄凉[qī liáng, ㄑㄧ ㄌㄧㄤˊ,   /  ] desolate; cold and lonely #14,459 [Add to Longdo]
凄凉[qī liáng, ㄑㄧ ㄌㄧㄤˊ,   /  ] desolate #14,459 [Add to Longdo]
荒凉[huāng liáng, ㄏㄨㄤ ㄌㄧㄤˊ,   /  ] desolate #21,252 [Add to Longdo]
苍凉[cāng liáng, ㄘㄤ ㄌㄧㄤˊ,   /  ] desolate; bleak #30,676 [Add to Longdo]
荒无人烟[huāng wú rén yān, ㄏㄨㄤ ㄨˊ ㄖㄣˊ ㄧㄢ,     /    ] desolate and uninhabited (成语 saw) #66,540 [Add to Longdo]
[wǎng, ㄨㄤˇ, ] desolate #83,028 [Add to Longdo]
荒寒[huāng hán, ㄏㄨㄤ ㄏㄢˊ,  ] desolate and cold; frozen wastes #148,011 [Add to Longdo]
凄哀[qī āi, ㄑㄧ ㄞ,  ] desolate; mournful #265,192 [Add to Longdo]
荒瘠[huāng jí, ㄏㄨㄤ ㄐㄧˊ,  ] desolate and poor; infertile #279,840 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
陰陰[いんいん, in'in] (adj-t, adv-to) forlorn; dark and desolate [Add to Longdo]
寒々;寒寒[さむざむ, samuzamu] (adv, n) desolate; wintry [Add to Longdo]
枯れ野[かれの, kareno] (n) desolate field [Add to Longdo]
枯野[かれの, kareno] (n) desolate field [Add to Longdo]
荒々しい(P);荒荒しい[あらあらしい, araarashii] (adj-i) desolate; rough; wild; rude; harsh; gruff; violent; (P) [Add to Longdo]
荒れ果てる;荒果てる[あれはてる, arehateru] (v1, vi) to fall into ruin; to be desolated [Add to Longdo]
荒漠[こうばく, koubaku] (adj-na) desolate (e.g. plains); ruined [Add to Longdo]
荒涼;荒寥[こうりょう, kouryou] (adj-t, adv-to) desolate; dreary; bleak [Add to Longdo]
荒涼落莫[こうりょうらくばく(uK), kouryourakubaku (uK)] (adj-na, adj-t, adv-to) (arch) scene looking desolate and forlorn [Add to Longdo]
索然[さくぜん, sakuzen] (n, adj-t, adv-to) dry; desolate [Add to Longdo]

Time: 1.8291 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/