22 ผลลัพธ์ สำหรับ -excommunicat-

หรือค้นหา: -excommunicat-, *excommunicat*

Hope Dictionary

(เอคซคะมิว'นะเคท) vt., n. (คนที่ถูก) ตัดออกจากการเป็นสมาชิก, ขับไล่ออกจากศาสนา, คว่ำบาตร., See also: excommunication n. ดูexcommunicate excommunicative adj. ดูexcommunicate excommunicatory adj. ดูexcommunicate excommunicator n. ดูexcommunicat

Nontri Dictionary

excommunicate	(vt) ตัดออกจากศาสนา, คว่ำบาตร, ไล่ออกจากกลุ่ม
excommunication	(n) การตัดออกจากศาสนา, การคว่ำบาตร, การขับไล่, การไล่ออก

CMU Pronouncing Dictionary

excommunicate	/EH2 K S K AH0 M Y UW1 N AH0 K EY2 T/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู้ เหนอะ เค ถึ/ /ˌekskəmjˈuːnəkˌeɪt/
excommunicated	/EH2 K S K AH0 M Y UW1 N AH0 K EY2 T AH0 D/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู้ เหนอะ เค เถอะ ดึ/ /ˌekskəmjˈuːnəkˌeɪtəd/
excommunication	/EH2 K S K AH0 M Y UW2 N AH0 K EY1 SH AH0 N/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู เหนอะ เค้ เฉิ่น/ /ˌekskəmjˌuːnəkˈeɪʃən/

Oxford Advanced Learners Dictionary

excommunicate	(vt) /e2 k s k @ m y uu1 n i k ei t/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู้ หนิ เข่ ถึ/ /ˌekskəmjˈuːnɪkeɪt/
excommunicated	(vt, vt) /e2 k s k @ m y uu1 n i k ei t i d/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู้ หนิ เข่ ถิ ดึ/ /ˌekskəmjˈuːnɪkeɪtɪd/
excommunicates	(vt) /e2 k s k @ m y uu1 n i k ei t s/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู้ หนิ เข่ ถึ สึ/ /ˌekskəmjˈuːnɪkeɪts/
excommunicating	(vt) /e2 k s k @ m y uu1 n i k ei t i ng/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู้ หนิ เข่ ถิ่ง/ /ˌekskəmjˈuːnɪkeɪtɪŋ/
excommunication	(n) /e2 k s k @ m y uu2 n i k ei1 sh @ n/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู หนิ เค้ เฉิ่น/ /ˌekskəmjˌuːnɪkˈeɪʃən/
excommunications	(n) /e2 k s k @ m y uu2 n i k ei1 sh @ n z/ /เอะ ขึ สึ เกิ่ม ยู หนิ เค้ เฉิ่น สึ/ /ˌekskəmjˌuːnɪkˈeɪʃənz/

WordNet (3.0)

excommunicate	(v) exclude from a church or a religious community, Syn. curse, unchurch, Ant. communicate
excommunicate	(v) oust or exclude from a group or membership by decree
excommunication	(n) the state of being excommunicated, Syn. censure, exclusion
excommunication	(n) the act of banishing a member of a church from the communion of believers and the privileges of the church; cutting a person off from a religious society, Syn. excision

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Excommunicate	a. [ L. excommunicatus, p. p. of communicare to excommunicate; ex out + communicare. See Communicate. ] Excommunicated; interdicted from the rites of the church. -- n. One excommunicated. [ 1913 Webster ] Thou shalt stand cursed and excommunicate. Shak. [ 1913 Webster ]
Excommunicate	v. t. [ imp. & p. p. Excommunicated p. pr. & vb. n. Excommunicating ] 1. To put out of communion; especially, to cut off, or shut out, from communion with the church, by an ecclesiastical sentence. [ 1913 Webster ] 2. To lay under the ban of the church; to interdict. [ 1913 Webster ] Martin the Fifth . . . was the first that excommunicated the reading of heretical books. Miltin. [ 1913 Webster ]
Excommunication	n. [ L. excommunicatio: cf. F. excommunication. ] The act of communicating or ejecting; esp., an ecclesiastical censure whereby the person against whom it is pronounced is, for the time, cast out of the communication of the church; exclusion from fellowship in things spiritual. [ 1913 Webster ] ☞ excommunication is of two kinds, the lesser and the greater; the lesser excommunication is a separation or suspension from partaking of the Eucharist; the greater is an absolute execution of the offender from the church and all its rights and advantages, even from social intercourse with the faithful. [ 1913 Webster ]
Excommunicator	pos>n. [ Cf. LL. excommunicator. ] One who excommunicates. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

除名	[じょめい, jomei] (n, vs) expulsion; excommunication; (P) #18,149 [Add to Longdo]
破門	[はもん, hamon] (n, vs, adj-no) excommunication; anathema [Add to Longdo]

Time: 0.0346 seconds, cache age: 1.703 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/