foreclosure | (n) การยึดทรัพย์สินที่จำนองไว้ |
foreclosure | (ฟอร์โคล'เชอะ) n. การเพิกถอนสิทธิการถ่ายถอนจำนอง หรือคำมั่น |
foreclosure of mortgage | การบังคับเอาทรัพย์จำนองหลุด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
การบังคับจำนอง | [kān bangkhap jamnøng] (n, exp) EN: foreclosure FR: saisie [ f ] |
การยึดจำนอง | [kān yeut jamnøng] (n, exp) EN: foreclosure |
foreclosure | |
foreclosures |
foreclosure | |
foreclosures |
foreclosure | (n) the legal proceedings initiated by a creditor to repossess the collateral for loan that is in default |
Foreclosure | n. The act or process of foreclosing; a proceeding which bars or extinguishes a mortgager's right of redeeming a mortgaged estate. [ 1913 Webster ] |
Rechtsausschließung { f } | Rechtsausschließungen { pl } | foreclosure | foreclosures [Add to Longdo] |
差し押え;差し押さえ | [さしおさえ, sashiosae] (n) seizure; attachment; foreclosure [Add to Longdo] |
抵当流れ | [ていとうながれ, teitounagare] (n) foreclosure [Add to Longdo] |