Immensurate | a. [ Pref. im- not + mensurate. ] Unmeasured; unlimited. [ R. ] W. Montagu. [ 1913 Webster ] |
Commensurate | v. t. |
Commensurate | a. Those who are persuaded that they shall continue forever, can not choose but aspire after a happiness commensurate to their duration. Tillotson. [ 1913 Webster ] |
Commensurately | adv. |
Commensurateness | n. The state or quality of being commensurate. Foster. [ 1913 Webster ] |
commensurate | (adj) ที่มีขนาดเท่ากัน, Syn. equivalent, comparable |
commensurate | (คะเมน'เซอริท, -เชอริท) adj. ซึ่งเทียบเท่า, พอเพียง, ซึ่งได้สัดส่วนกับ, See also: commensurtion n. |
incommensurate | (อินคะเมน' เชอะริท) adj. ไม่ได้สัดส่วน, ไม่เพียงพอ, ซึ่งเปรียบเทียบไม่ได้., See also: incommensurately adv. incommensurateness n. |
commensurate | (adj) เป็นสัดส่วนกัน, เปรียบเทียบกันได้, ได้ส่วน, ซึ่งเทียบเท่า, พอสมน้ำสมเนื้อ |
incommensurate | (adj) ไม่เพียงพอ, ไม่ได้ส่วน, ซึ่งเปรียบเทียบกันไม่ได้ |
commensurate | |
commensurate | |
commensurately | |
commensurately |
commensurate |
commensurate | (adj) corresponding in size or degree or extent, Ant. incommensurate |
commensurateness | (n) the relation of corresponding in degree or size or amount, Syn. correspondence, proportionateness |
Commensurate | v. t. |
Commensurate | a. Those who are persuaded that they shall continue forever, can not choose but aspire after a happiness commensurate to their duration. Tillotson. [ 1913 Webster ] |
Commensurately | adv. |
Commensurateness | n. The state or quality of being commensurate. Foster. [ 1913 Webster ] |