importune | (vt) เซ้าซี้, See also: รบเร้า, Syn. beg, entreat, urge |
importunate | (adj) ด่วน, See also: เร่งด่วน, รีบด่วน, โดยด่วน, Syn. urgent |
importunate | (adj) ที่เรียกร้อง, See also: ซึ่งรบเร้า |
importunity | (n) การรบเร้า (คำทางการ), See also: การเรียกร้องไม่หยุด, การเซ้าซี้, Syn. persistence, petition, request |
importunate | (อิมพอ' ชะนิท) adj. รีบด่วน, เร่งด่วน, รบเร้า, เรียกร้อง, พร่ำ, รบกวน., See also: importunately adv. importunateness n., Syn. insistent, persistent, eager |
importune | (อิมพอร์ทูน') vt. รบเร้า, เรียกร้อง, พร่ำ, รบกวน. -vt. รบเร้าไม่หยุด, เรียกร้องไม่หยุด, See also: importunely adv. importuner n. |
importunity | (อิมพอร์ทู' นิที) n. การรบเร้า, การเรียกร้อง, การพร่ำ, การขอร้องอย่างไม่หยุด |
importunate | (adj) ซึ่งคะยั้นคะยอ, รบเร้า, เร่งด่วน |
importune | (vt) คะยั้นคะยอ, รบเร้า, เรียกร้อง |
importunity | (n) การคะยั้นคะยอ, การรบเร้า, การเรียกร้อง, การขอร้อง |
I will make no promise of the kind, and I beg you not to importune me any further on the subject. | ฉันจะไม่สัญญาอะไรทั้งนั้น ฉันขอร้องให้คุณอย่ามารบเร้าฉันถึงเรื่องนี้อีกต่อไป Episode #1.6 (1995) |
importun | His daughter importuned him to buy the doll. |
importun | They importune their parents for money. |
importune | |
importuned | |
importunes | |
importunate | |
importuning | |
importunity | |
importunately |
importunate | (adj) expressing earnest entreaty |
importune | (v) beg persistently and urgently, Syn. insist |
importunity | (n) insistent solicitation and entreaty, Syn. urgency, urging |
Importunable | a. Heavy; insupportable. [ Obs. ] Sir T. More. [ 1913 Webster ] |
Importunacy | n. [ From Importunate. ] The quality of being importunate; importunateness. [ 1913 Webster ] |
Importunate | a. [ See Importune. ] -- |
Importunator | n. One who importunes; an importuner. [ Obs. ] Sir E. Sandys. [ 1913 Webster ] |
Importune | a. [ F. importun, L. importunus; pref. im- not + a derivative from the root of portus harbor, importunus therefore orig. meaning, hard of access. See Port harbor, and cf. Importunate. ] And their importune fates all satisfied. Spenser. [ 1913 Webster ] Of all other affections it [ envy ] is the most importune and continual. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Importune | v. t. Their ministers and residents here have perpetually importuned the court with unreasonable demands. Swift. [ 1913 Webster ] |
Importune | v. i. To require; to demand. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] We shall write to you, |
Importunely | adv. In an importune manner. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Importuner | n. One who importunes. [ 1913 Webster ] |
Importunity | n.; O'ercome with importunity and tears. Milton. [ 1913 Webster ] |
執拗 | [しつよう, shitsuyou] (adj-na) persistent; obstinate; tenacious; relentless; insistent; importunate; persevering; stubborn #11,861 [Add to Longdo] |
るっさい | [russai] (adj-f) (1) noisy; loud; (2) fussy; (3) annoying; troublesome; tiresome; importunate; (4) bossy [Add to Longdo] |
押して | [おして, oshite] (adv) forcibly; by compulsion; importunately [Add to Longdo] |
督促 | [とくそく, tokusoku] (n, vs) urge; demand; importunity; (P) [Add to Longdo] |
煩い(P);五月蝿い(ateji);五月蠅い(ateji) | [うるさい, urusai] (adj-i) (1) (uk) noisy; loud; (2) fussy; (3) annoying; troublesome; tiresome; importunate; (4) bossy; (P) [Add to Longdo] |
諄い | [くどい, kudoi] (adj-i) (1) (uk) verbose; importunate; wordy; repetitious; long-winded; (2) heavy (taste); gaudy; loud; greasy; (P) [Add to Longdo] |