inconsolable | (adj) ซึ่ง (เศร้าโศก) จนไม่สามารถปลอบใจได้, See also: ซึ่ง เป็นทุกข์มาก จนไม่อาจปลอบโยนได้, Syn. disconsolate, Ant. consolate |
inconsolable | (อินคันโซ' ละเบิล) adj. ไม่สามารถปลอบใจได้., See also: inconsolability, inconsolableness n. inconsolably adv. |
inconsolable | (adj) ไม่สามารถปลอบใจได้ |
inconsolable |
inconsolable | (adj) sad beyond comforting; incapable of being consoled, Syn. disconsolate, unconsolable, Ant. consolable |
Inconsolable | a. [ L. inconsolabilis: cf. F. inconsolable. See In- not, and Console. ] Not consolable; incapable of being consoled; grieved beyond susceptibility of comfort; disconsolate. Dryden. [ 1913 Webster ] With inconsolable distress she griev'd, -- |