49 ผลลัพธ์ สำหรับ -infirme-
หรือค้นหา: -infirme-, *infirme*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น infirm

CMU Pronouncing Dictionary
infirmed
 /IH0 N F ER1 M D/
/อิ่น เฟ้อ (ร) ม ดึ/
/ɪnfˈɜːʴmd/
infirm
 /IH0 N F ER1 M/
/อิ่น เฟ้อ (ร) ม/
/ɪnfˈɜːʴm/
infirmary
 /IH0 N F ER1 M ER0 IY0/
/อิ่น เฟ้อ (ร) เหม่อ (ร) หรี่/
/ɪnfˈɜːʴmɜːʴiː/
infirmity
 /IH0 N F ER1 M IH0 T IY0/
/อิ่น เฟ้อ (ร) หมิ ถี่/
/ɪnfˈɜːʴmɪtiː/
infirmities
 /IH0 N F ER1 M IH0 T IY0 Z/
/อิ่น เฟ้อ (ร) หมิ ถี่ สึ/
/ɪnfˈɜːʴmɪtiːz/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
infirm(adj) ซึ่งไม่แข็งแรง, See also: ซึ่งไม่มั่นคง, Syn. unhealthy, weak, Ant. healthy
infirmary(n) โรงพยาบาล, Syn. hospital, medical center
infirmity(n) ความเจ็บป่วย, See also: ความไม่มั่นคง, ความบกพร่อง, Syn. illness, unhealthiness, Ant. healthfulness, vigor

Hope Dictionary
infirm(อินเฟิร์ม') adj., vt. (ทำให้) อ่อนแอ, อ่อนกำลัง, ไม่แข็งแรง, ไม่มั่นคง, ชรา, ไม่แน่วแน่, See also: infirmness n. - S. feeble, Ant. robust
infirmary(อินเฟอร์'มะรี) n. สถานที่พยาบาลคนเจ็บคนป่วย, โรงพยาบาล, สถานที่พยาบาล, ร้านขายยา, Syn. hospital, dispensary
infirmity(อินเฟอร์'มิที) n. ความอ่อนแอ, ความเจ็บป่วย, ความอ่อนกำลัง, ความบกพร่อง, ความเปราะ, ความเสื่อมทางศีลธรรม, Syn. weakness, Ant. strength

Nontri Dictionary
infirm(adj) อ่อนแอ, ไม่แข็งแรง, ทุพพลภาพ, ไม่มั่นคง, บกพร่อง
infirmary(n) โรงพยาบาล, สถานพยาบาล, ร้านขายยา
infirmity(n) ความอ่อนแอ, ความบกพร่อง, ความทุพพลภาพ, ความเจ็บป่วย

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
infirmอ่อนแอ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
infirmทุพพลภาพ, ผู้ทุพพลภาพ [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
infirmIt was I who found her. She'd lost consciousness so I carried her to the infirmary.
infirmYou had better go to the infirmary.

CMU Pronouncing Dictionary
infirm
 /IH0 N F ER1 M/
/อิ่น เฟ้อ (ร) ม/
/ɪnfˈɜːʴm/
infirmed
 /IH0 N F ER1 M D/
/อิ่น เฟ้อ (ร) ม ดึ/
/ɪnfˈɜːʴmd/
infirmary
 /IH0 N F ER1 M ER0 IY0/
/อิ่น เฟ้อ (ร) เหม่อ (ร) หรี่/
/ɪnfˈɜːʴmɜːʴiː/
infirmity
 /IH0 N F ER1 M IH0 T IY0/
/อิ่น เฟ้อ (ร) หมิ ถี่/
/ɪnfˈɜːʴmɪtiː/
infirmities
 /IH0 N F ER1 M IH0 T IY0 Z/
/อิ่น เฟ้อ (ร) หมิ ถี่ สึ/
/ɪnfˈɜːʴmɪtiːz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
infirm
 (adj) /i1 n f @@1 m/ /อิ้น เฟ้อ ม/ /ˈɪnfˈɜːm/
infirmary
 (n) /i1 n f @@1 m @ r ii/ /อิ้น เฟ้อ เหมอะ หรี่/ /ˈɪnfˈɜːməriː/
infirmity
 (n) /i1 n f @@1 m i t ii/ /อิ้น เฟ้อ หมิ ถี่/ /ˈɪnfˈɜːmɪtiː/
infirmaries
 (n) /i1 n f @@1 m @ r i z/ /อิ้น เฟ้อ เหมอะ หริ สึ/ /ˈɪnfˈɜːmərɪz/
infirmities
 (n) /i1 n f @@1 m i t i z/ /อิ้น เฟ้อ หมิ ถิ สึ/ /ˈɪnfˈɜːmɪtɪz/

WordNet (3.0)
infirm(adj) lacking firmness of will or character or purpose; - Shakespeare
infirmity(n) the state of being weak in health or body (especially from old age), Syn. frailty, debility, feebleness, frailness, valetudinarianism

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Infirm

a. [ L. infirmus: cf. F. infirme. See In- not, and Firm, a. ] 1. Not firm or sound; weak; feeble; as, an infirm body; an infirm constitution. [ 1913 Webster ]

A poor, infirm, weak, and despised old man. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Weak of mind or will; irresolute; vacillating. “An infirm judgment.” Burke. [ 1913 Webster ]

Infirm of purpose! Shak. [ 1913 Webster ]

3. Not solid or stable; insecure; precarious. [ 1913 Webster ]

He who fixes on false principles treads or infirm ground. South.

Syn. -- Debilitated; sickly; feeble; decrepit; weak; enfeebled; irresolute; vacillating; imbecile. [ 1913 Webster ]

Infirm

v. t. [ L. infirmare : cf. F. infirmer. ] To weaken; to enfeeble. [ Obs. ] Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ]

Infirmarian

n. A person dwelling in, or having charge of, an infirmary, esp. in a monastic institution. [ 1913 Webster ]

Infirmary

n.; pl. Infirmaries [ Cf. OE. fermerie, OF. enfermerie, F. infirmerie, LL. infirmaria. See Infirm. ] A hospital, or place where the infirm or sick are lodged and nursed gratuitously, or where out-patients are treated. [ 1913 Webster ]

Infirmative

a. [ Cf. F. infirmatif. ] Weakening; annulling, or tending to make void. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Infirmatory

n. An infirmary. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Infirmity

n.; pl. Infirmities [ L. infirmitas : cf. F. infirmite. See Infirm, a. ] 1. The state of being infirm; feebleness; an imperfection or weakness; esp., an unsound, unhealthy, or debilitated state; a disease; a malady; as, infirmity of body or mind. [ 1913 Webster ]

'T is the infirmity of his age. Shak. [ 1913 Webster ]

2. A personal frailty or failing; foible; eccentricity; a weakness or defect. [ 1913 Webster ]

Will you be cured of your infirmity ? Shak. [ 1913 Webster ]

A friend should bear his friend's infirmities. Shak. [ 1913 Webster ]

The house has also its infirmities. Evelyn.

Syn. -- Debility; imbecility; weakness; feebleness; failing; foible; defect; disease; malady. See Debility. [ 1913 Webster ]

Infirmly

adv. In an infirm manner. [ 1913 Webster ]

Infirmness

n. Infirmity; feebleness. Boyle. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[lóng, ㄌㄨㄥˊ, ] infirmity; retention of urine #95,479 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
よぼよぼ[yoboyobo] (adj-na, adv, n, vs) (1) (on-mim) unsteady; tottering; (2) weak from old age; infirm [Add to Longdo]
蒲柳[ほりゅう, horyuu] (n) purple willow; infirmity; delicate constitution [Add to Longdo]
薄志弱行[はくしじゃっこう, hakushijakkou] (n) infirm of purpose and lacking in decision [Add to Longdo]
病舎[びょうしゃ, byousha] (n) hospital; infirmary; ward [Add to Longdo]
保健室[ほけんしつ, hokenshitsu] (n) school infirmary [Add to Longdo]
保健室登校[ほけんしつとうこう, hokenshitsutoukou] (n, vs) going straight to the infirmary in school [Add to Longdo]
老弱[ろうじゃく, roujaku] (n, adj-na) (1) infirmities of old age; (2) (obs) (See 老若) young and old; all ages [Add to Longdo]
老衰[ろうすい, rousui] (n, vs, adj-no) senility; senile decay; infirmity (through age); (P) [Add to Longdo]
老病[ろうびょう, roubyou] (n) infirmities of old age [Add to Longdo]

Time: 4.5201 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/