mastic | (n) ยางเรซิน |
masticate | (vi) เคี้ยว, See also: บด, Syn. chew, munch |
masticate | (vt) เคี้ยว, See also: บด, Syn. chew, munch |
masticator | (n) ผู้เขี้ยว |
mastication | (n) การเคี้ยว |
mastic | (แมส'ทิค) n. ยางไม้กลิ่นหอม |
masticate | (แมส`ทะเคท) vt., vi. เคี้ยว, บด, See also: mastication n. |
mastiche | (แมส'ทิคิ, แมส'ทิคซ) adj. ยางไม้มีกลิ่นหอม่ |
onomastic | (ออนนะแมส'ทิค) adj. เกี่ยวกับชื่อ |
masticate | (vt) เคี้ยว, บด |
mastication | (n) การเคี้ยว, การบด |
masticating apparatus; components of mastication; masticatory apparatus; organs of mastication | กลุ่มอวัยวะ(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
masticating cycle | วัฏจักร(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
mastication | การเคี้ยว [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
mastication | การ(บด)เคี้ยว [ ดู occlusion ๑ ประกอบ ] [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
mastication, indolent | การเบื่อ(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
masticatory apparatus; components of mastication; masticating apparatus; organs of mastication | กลุ่มอวัยวะ(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
masticatory force; chewing force | แรง(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
masticatory movement | การเคลื่อน(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
masticatory muscle; muscle of mastication | กล้ามเนื้อ(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
masticatory system | ระบบ(บด)เคี้ยว [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Mastication | การเคี้ยว [TU Subject Heading] |
Mastication | ขั้นตอนการบดให้ยางนิ่ม มักใช้กับยางธรรมชาติเนื่องจากยางธรรมชาติมีน้ำหนักโมเลกุลสูงมาก (ความหนืดสูงมาก) การบดยางให้นิ่มเป็นการทำให้โมเลกุลฉีกขาด น้ำหนักโมเลกุลของยางลดลง (ใช้แรงเฉือน และออกซิเจนในอากาศ) สามารถทำได้โดยการบดยางล้วนๆ หรืออาจเพิ่มประสิทธิภาพในการบดยางได้โดยการเติมเพปไทเซอร์ลงไปเล็กน้อยและ การใช้อุณหภูมิสูง ผลที่ได้ทำให้ยางนิ่มลง เมื่อผสมสารเคมีลงไปจะทำให้สารเคมีนั้นให้เข้าเป็นเนื้อเดียวกับยางได้ง่าย ขึ้น ส่วนยางสังเคราะห์ที่มีการควบคุมน้ำหนักโมเลกุลตั้งแต่ขั้นตอนการสังเคราะห์ ทำให้ความหนืดเริ่มต้นไม่สูงมาก จึงไม่จำเป็นต้องนำมาบดให้นิ่มก่อน [เทคโนโลยียาง] |
Mastication | การเคี้ยว, การเคี้ยวอาหาร, เคี้ยว, การเคี้ยวบดอาหาร [การแพทย์] |
การขบฉัน | (n) chew, See also: mastication, Thai Definition: การเคี้ยวกิน ซึ่งใช้แก่นักบวช |
เคี้ยว | [khīo] (v) EN: chew ; grind ; masticate ; crush ; manducate FR: mastiquer ; mâcher ; chiquer |
เมี่ยง | [mīeng] (n) EN: tea leaves prepared for chewing ; tea-leaves used for masticatory purposes FR: feuille de thé à mastiquer |
masticate | |
masticated | |
masticates | |
masticating | |
mastication |
mastic | (n) an aromatic exudate from the mastic tree; used chiefly in varnishes |
mastic | (n) a pasty cement used as an adhesive or filler |
mastic | (n) an evergreen shrub of the Mediterranean region that is cultivated for its resin, Syn. lentisk, mastic tree, Pistacia lentiscus |
masticate | (v) grind and knead |
masticophis | (n) whip snakes, Syn. genus Masticophis |
Mastic | n. [ F., fr. L. mastiche, mastichum, Gr. &unr_;, fr. &unr_; to chew, because of its being used in the East for chewing. ]
|
Masticable | a. Capable of being masticated. [ 1913 Webster ] |
Masticador | n. [ Cf. Sp. mastigador. See Masticate. ] (Man.) A part of a bridle, the slavering bit. |
Masticate | v. t. |
Masticater | n. One who masticates. [ 1913 Webster ] |
Mastication | n. [ L. masticatio: cf. F. mastication. ] The act or operation of masticating; chewing, as of food. [ 1913 Webster ] Mastication is a necessary preparation of solid aliment, without which there can be no good digestion. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] |
Masticator | n. |
Masticatory | a. [ Cf. F. masticatoire. ] Chewing; adapted to perform the office of chewing food. [ 1913 Webster ] |
Masticatory | n.; |
Mastich | n. See Mastic. [ 1913 Webster ] |
噛み砕く;噛砕く | [かみくだく, kamikudaku] (v5k, vt) (1) to crunch; to masticate; (2) to simplify; to explain plainly [Add to Longdo] |
咀嚼 | [そしゃく, soshaku] (n, vs, adj-no) (1) chewing; mastication; breaking into bite-sized pieces; (2) digestion; assimilation [Add to Longdo] |
咀嚼運動 | [そしゃくうんどう, soshakuundou] (n) mastication [Add to Longdo] |
咀嚼筋 | [そしゃくきん, soshakukin] (n) muscle of mastication [Add to Longdo] |
咬合面 | [こうごうめん, kougoumen] (n) masticating surface; occlusal surface [Add to Longdo] |