officiate | (vi) ทำหน้าที่, Syn. preside, conduct, manage |
officiate | (vi) เป็นผู้ประกอบพิธี, See also: เป็นผู้ทำหน้าที่, Syn. govern, umpire |
officiate as | (phrv) ปฏิบัติหน้าที่เป็น (อย่างเป็นทางการ) |
officiate at | (phrv) ทำหน้าที่อย่างเป็นทางการ, See also: ปฏิบัติ |
officiate | (อะฟิช'ชิเอท) v. ปฏิบัติหน้าที่, ประกอบพิธี, See also: officiation n. officiator n., Syn. administer |
officiate | (vi) ทำหน้าที่, ประกอบพิธี, ปฏิบัติหน้าที่ |
officiate | |
officiated | |
officiates |
officiate | |
officiated | |
officiates |
officiate | (v) act in an official capacity in a ceremony or religious ritual, such as a wedding |
officiate | (v) perform duties attached to a particular office or place or function, Syn. function |
Officiate | v. i. |
Officiate | v. t. To discharge, perform, or supply, as an official duty or function. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Merely to officiate light |