Perspicable | a. [ L. perspicabilis, fr. perspicere. ] Discernible. [ Obs. ] Herbert. [ 1913 Webster ] |
Despicable | a. [ L. despicabilis, fr. despicari to despise; akin to despicere. See Despise. ] Fit or deserving to be despised; contemptible; mean; vile; worthless; |
Despicableness | n. The quality of being despicable; meanness; vileness; worthlessness. [ 1913 Webster ] |
despicable | (adj) เลวทราม, See also: ระยำ, ชั่วร้าย, ชั่วช้า, เลว, ต่ำช้า, น่ารังเกียจ, Syn. abject, contemptible, mean |
despicable | (เดส'พิคะเบิล) adj. น่ารังเกียจที่สุด, เลวทราม, น่าเหยียดหยาม, น่าดูหมิ่น, See also: despicableness n. ดูdespicable, Syn. mean, Ant. admirable |
despicable | (adj) น่ารังเกียจ, น่าชัง, น่าเหยียดหยาม, น่าดูถูก |
despicable | I am ashamed of your despicable deed. |
ไพร่ | (adj) base, See also: despicable, vile, mean, low-down, bad, contemptible, Syn. เลว, ชั่วช้า, ทราม, ถ่อย, สถุล, Example: ข้าไม่มีลูกสันดานไพร่อย่างเอ็งหรอก, Thai Definition: ที่เลวทรามชั่วช้าหรือที่ผิดศีลธรรม |
ถ่อย | (adj) despicable, See also: vile, low, base, bad, mean, Syn. ชั่ว, เลว, ทราม, Ant. ดี, ดีงาม, Example: เธอประณามเขาว่าเป็นคนถ่อย |
อัปรีย์ | [apprī] (adj) EN: unpropitious ; inauspicious ; wicked ; despicable ; contemptible ; diabolical ; evil ; vicious FR: maudit ; méprisable ; diabolique |
ระยำ | [rayam] (adj) EN: despicable ; vile ; villainous FR: maudit ; damné |
ทราม | [sām] (adj) EN: base ; degraded ; mean ; dirty ; despicable FR: ignoble |
ต่ำช้า | [tamchā] (adj) EN: base ; low ; ignoble ; vile ; mean ; base ; despicable ; vicious ; vvillainous ; wicked FR: méprisable ; ignoble |
ต่ำทราม | [tam sām] (adj) EN: depraved ; wicked ; evil ; vicious ; vile ; despicable ; dirty |
ถ่อย | [thǿi] (adj) EN: despicable ; vile ; low ; base ; bad ; mean ; coarse ; crude ; dirty ; contemptible ; wicked FR: méprisable ; abject ; grivois ; paillard ; gras |
despicable |
despicable |
despicable | (adj) morally reprehensible, Syn. unworthy, wretched, vile, slimy, ugly, worthless |
Despicable | a. [ L. despicabilis, fr. despicari to despise; akin to despicere. See Despise. ] Fit or deserving to be despised; contemptible; mean; vile; worthless; |
Despicableness | n. The quality of being despicable; meanness; vileness; worthlessness. [ 1913 Webster ] |
卑污 | [卑 污] despicable and filthy; foul #126,828 [Add to Longdo] |
見下げ果てた | [みさげはてた, misagehateta] (adj-f) contemptible; despicable [Add to Longdo] |
浅ましい;浅間しい(iK) | [あさましい, asamashii] (adj-i) wretched; miserable; shameful; mean; despicable; abject [Add to Longdo] |
唾棄 | [だき, daki] (n, vs) contemptuous; despicable [Add to Longdo] |
卑しむべき;賤しむべき | [いやしむべき, iyashimubeki] (exp) despicable [Add to Longdo] |
卑劣漢 | [ひれつかん, hiretsukan] (n) mean bastard; sneak; heel; despicable person [Add to Longdo] |
蠢動;惷動(iK) | [しゅんどう, shundou] (n, vs) (1) wriggling; squirming; maneuvering; manoeuvering; (2) mischief; despicable acts [Add to Longdo] |